Het betrof slechts een klein berichtje in de krant maar wel één met een, als het verkeerd uitpakt, behoorlijke impact: “Het plan van de invoering van de Duitse tolheffing wordt in Brussel getoetst”. In de praktijk kan het uiteindelijk betekenen dat alle buitenlanders fors moeten betalen om gebruik te mogen maken van de Duitse autobanen. In Brussel toetsen ze dit plan op discriminatie van buitenlandse automobilisten want onze oosterburen zelf krijgen het geld voor het kaartje via de belasting teruggestort.

Nu rij ik af en toe wel eens op een Duitse autobaan en het valt mij altijd op dat er enorm veel Duitsers rijden. En niet alleen rijden, ze scheuren zo hard dat ze bij wijze van spreken de straatkeien uit de vloer raggen. En dan hebben ze het straks dus zo geregeld dat wij, buitenlanders, op mogen draaien voor de kosten.

Toen ik onlangs met een Duitse kennis hierover sprak en ik meldde dat het over tol ging, gaf hij als antwoord “ja, sehr toll”. Hij keek er ook erg prettig bij. Foutje van mijn kant:  “tol” is op zijn Duits “leuk”. Los daarvan begrijp ik dat hij het leuk vindt dat wij buitenlanders op gaan draaien voor de reparatiekosten aan de Duitse wegen.

Uiteraard kennen wij allemaal het spreekwoord “wat gij niet wilt en u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. En dat spreekwoord hanteren wij enthousiast binnen ons parlement. Op zijn Hollands: we laten het gewoon gebeuren. Ja een mager protestje, meer horen we niet. En dat is natuurlijk slappe hap.

Ik ben meer van dat andere spreekwoord: “oog om oog, tand om tand”. Aanpakken die handel en onze buren keihard confronteren met hun eigen beleid. En dan niet zozeer vanwege de schade aan ons wegennet, maar meer vanwege de economische schade als gevolg van vertragende filevorming als men weer eens van een vakantiedagje geniet en men zich massaal komt melden aan het noordzee-strand. 

Het is echt om stapelgek van te worden. Ik moet elke dag de A12 op om het geld bij elkaar te schrapen wat ik straks aan de Duitsers mag betalen. En op het moment dat er zich weer een nationale feestdag aandient, kan ik achter in de rij op diezelfde A12 aansluiten. En daar heeft niemand het over. Dat feestdagen-gedrag kost onze economie enige tientallen miljoenen per jaar.

En als we het dan toch hebben over de Duitse feestdagen: ze barsten ervan. Het is dat Angela Merkel inmiddels de vruchtbare periode achter zich heeft, anders had elke bevalling geleid tot een extra feestdag. Nog meer fileleed.

Ik denk dan ook dat we alle invalswegen van de BV Nederland moeten afsluiten met tolpoorten en de Duitse oosterbuurtjes eveneens moeten laten betalen voor het gebruik van onze wegen. En dan een extra toeslag in rekening brengen als onze buurtjes weer eens een feestje vieren. Om de Nederlanders te compenseren voor het fileleed wat op die dagen ontstaat.

Laten we het maar verkopen als een “goedmaakpremie”. Een soort van “wiedergutmachung”, dat hoeft verder geen nadere uitleg. Dat wordt aan de andere kant van de grens meteen gesnapt.

Bart

copyright Brompot september 2016

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better