Een ruzie…

Ze hadden ruzie, de campingbuurtjes naast ons. Mijn schoonmoeder zou spreken van een “onenigheidje” want in haar ogen staat ruzie gelijk aan het “met elkaar op de vuist gaan” maar dat was gelukkig nog niet zo. Toch was dit meer dan een pissewis. Tenminste dat vond ik. Mijn echtgenote koos meer de opvattingskant van haar moeder, maar goed, daar gaat het hier niet over.

In het kort de aanleiding: hij, onze rechter buurman had met haar, zijn echtgenote, aan het zwembad gelegen. Naast hem had onze andere, dus linker en bovendien alleenstaande buurvrouw, topless liggen zonnen. En onze buurman had steeds naar haar liggen gluren.

Daar was de buurvrouw, zijn echtgenote, boos over.

Nu wil het geval dat ook ik daar in de buurt lag en tevens de ontblote boezem van onze linker buurvrouw had gezien. Met dat verschil dat ik er slechts kennis van had genomen.

Ik zie de vrouwelijke borst namelijk als kunstwerkje van moeder natuur en ik bewonder het vaak ook als zodanig. Ik zie het dan ook niet als een lustobject. Hij blijkbaar wel, tenminste, in de ogen van de buuf.

Nu wil ik verder geen mening ventileren over dit specifieke kunstwerkje maar laat ik het dan zo formuleren: er zijn mooie werkjes en minder mooie werkjes. Ik vond er dus wel iets van en begreep binnen dat kader mijn buurman niet helemaal.

Hoe dan ook: heibel in de hut. En dan ook nog op zo’n manier dat ik een paar extra scheerlijntjes overwoog vanwege dreigend omwaai-gevaar. De buuf ging hevig tekeer.  Ik kreeg overigens het idee dat het al snel het niveau van “de borst” had verlaten  en zich inmiddels een flink eind onder de gordel afspeelde. Hij scheen wel vaker naar andere vrouwen te kijken en zij was daar wel klaar mee vernam ik door de toch wel flink geisoleerde caravanwandjes heen. Ik hoorde zelfs iets over het “pakken van de koffers”.

Nu leek mij dat een lastig verhaal want ze waren, zoals gezegd met de caravan en dan neem je doorgaands geen koffers mee. Of het moet met voorbedachte raden zijn. In dat geval had de ruzie niets maar dan ook helemaal niets met een paar blootliggende tieten te maken maar was het probleem al ver vóór dit akkefietje geworteld en was dit de bekende druppel. Ik kon het overigens allemaal niet plaatsen.

‘Goh, wat is er toch hiernaast aan de hand’, vroeg de buurvrouw die topless had gelegen en indirect de oorzaak was. Ik haalde mijn schouders op. Ik kon toch moeilijk zeggen dat het met haar blote borsten te maken had.

‘Geen idee’, loog ik.

‘Hm, het is een beetje een vreemde man’, wist ze.
‘Hoezo ?’, vroeg ik.
‘Ik lag topless te zonnen en hij kon zijn ogen niet van mij afhouden’.
‘O’, bracht ik naar buiten.

‘Ja, u keek ook, maar op een andere manier’. Ze kneep haar ogen samen.  ‘U had het waarschijnlijk wel door, toch ?’.
‘Ik begrijp u niet’, zei ik.

‘Kom op man, je bent toch niet blind ?’. Ze keek me aan. Vervolgens: ‘Laat ik het dan maar zo zeggen: “met de groeten van Herman”‘.
Hij begon te bulderden van het lachen en liep terug naar zijn caravan. Ik bleef in opperste verwarring achter.

Ik besloot met spoed een vertrouwelijk gesprek aan te gaan met mijn buurman.

Bart

Copyright Brompot juni 2017

Powered by WPeMatico