‘U heeft een keus kunnen maken, meneer?’, vroeg de dame achter de kassa.
‘Ja, uiteindelijk is het me gelukt. Jullie hebben ook zoveel keus, en ik zo’n lastige maat.’
‘Maar de verkoopster heeft u toch wel goed geholpen, hoop ik?’
‘O ja hoor, dat zeker. Ik heb wat dat betreft niets te klagen.’
‘Waarover wel?’, vroeg ze. ‘Ja, weet u, wij willen steeds beter worden, dus alle kritiek helpt.’
‘O, maar ik heb geen noemenswaardige kritiek hoor. Ja, de muziek staat me te hard, de verlichting is te zwak en ik word niet graag door snotterend Nederland met “jij of jou” aangesproken. Maar ik weet dat het bij deze tijd hoort.’
‘Ja, het is nu eenmaal onze image’, blaatte ze.

‘Wilt u een tasje voor uw broek?’
‘Nee, of u moet een papieren tas in de aanbieding hebben?’
‘Ja, die hebben we.’ Ze bukte en trok onder de toonbank een tas tevoorschijn.

‘Even kijken, eh, wilt u pinnen?’
‘Ja, graag, als u belooft dat u het één keer afschrijft.’ Ze keek vebaasd.
‘De ING, dat ging afgelopen week verkeerd. Ze schreven de pinbetalingen twee keer af.’
‘Ja, dat heb ik inderdaad gehoord. Raar hè?’
‘Zo, dat wordt dan achtenveertig euro.’ Ze toetste het bedrag in het pinapparaat.
‘Wacht even, achtenveertig euro? Het is toch vierentwintig. De helft?’
‘Nee hoor, u heeft maar één broek. Dat geldt alleen als u nóg een broek aanschaft. Dan is de tweede half geld.’

Hij keek verbaasd.

‘Het staat op het bordje’, zei ze en wees naar het rek.
‘Juist, daar staat het’, riep hij. ‘En er staat duidelijk “Elke tweede broek voor 50%”. Dat is de helft.’ Hij was overtuigd van zijn gelijk.
‘Maar u heeft helemaal geen tweede broek’, riep ze.

‘Dan ben ik waarschijnlijk gek. Ik ben toch echt bij de eerste broek aan het rek beginnen te tellen.’

Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better