‘Tjonge jonge, zo zou ik toch niet snel over de camping lopen’, merkte Bert op.
‘Hoe bedoel je?’, vroeg Truus.
‘Nou, zoals ik het zeg. Dat stelletje daar.’ Hij wees naar een man en vrouw die onderweg waren naar de doucheruimte.
‘Wat is daar mis mee? Die mensen gaan zich douchen.’
‘Ja, dat snap ik ook. Maar dan zorg je toch in ieder geval dat je er een beetje redelijk bijloopt. Moet je die ochtendjas van háár zien.’
‘Nou ja, die kleur vind ik ook niet mooi, maar hij is functioneel.’

‘Is dat jouw gevoel bij functioneel? Dat ding laat meer zien dan dat ze in haar ondergoed over de camping zou hebben gelopen.’
‘Bert, man, waar let je allemaal op. Wat moeten ze niet van jou denken.’
‘Nou ja Truus, ik heb een fatsoenlijke ochtendjas en de zichtbare delen zien er best nog goed uit.’
‘Je doelt op die witte stokjes waar het hele gammele bouwwerk op steunt?’
‘Ik heb mooie gespierde benen. En mijn armen zien er ook nog prima uit. Alsof ik elke dag in de sportschool train.’
‘Droom lekker verder. Wil Tarzan nog koffie?’, vroeg ze. 
‘Graag.’

‘Ze mag trouwens hopen dat ze het stukje zeep onderweg niet laat vallen’, lachte hij. Toen: ‘Nou ja zeg, als je het erover hebt! Ze laat iets vallen. En ze heeft het niet eens in de gaten.’
‘Een washandje’, stelde Truus vast terwijl ze de kopjes op tafel zette. ‘MEVROUW, UW WASHANDJE!!!’, schreeuwde ze. De dame stopte en keek om. ‘WASHANDJE!!!’, herhaalde Truus. Ze wees.
De dame stak haar duim op en bukte zich.

‘Ik kijk even niet’, zei Bert. ‘Gevalletje van plaatsvervangende schaamte.’
‘Je kunt rustig kijken hoor. Ze heeft het opgeraapt en loopt alweer door. Man, wat stel jij je aan.’
‘Nee, helemaal niet. Ik vind dat je rekening moet houden met de andere campinggasten. Die kunnen zich eraan storen.’

Ze slaakte een diepe zucht. ‘Sta jij eens op, Bert?’, vroeg ze na een korte stilte.
‘Hoezo?’
‘Sta nou maar op.’ Hij schoof zijn stoel naar achteren en stond op. Truus pakte zijn stoel en draaide hem een halve slag om.
‘Zo schat, je mag weer gaan zitten. Ook jij gaat vanaf vandaag rekening houden met de overige campinggasten. Met je blik op het kippenhok gericht, kan iedereen voortaan ongestoord zijn eigen gang gaan.’

Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better