‘Let op Truus, daar komt het kruidenvrouwtje van nummer achttien.’ Ze zaten voor de voortent te overleggen over de manier waarop ze de boel gingen afbreken en inpakken. Het overleg verliep zoals gebruikelijk wat stroef. Bert wilde het liefst de boel inpakken en thuis een beetje schoonmaken. Truus ging voor het eerst schoonmaken, dan inpakken en vervolgens naar huis.
‘Waarom er zoveel werk van maken terwijl we volgende week richting Frankrijk vertrekken’, riep hij als argument.
‘Joh, we maken de boel schoon. Basta.’ Truus was altijd helder in die dingen.

‘Goedemorgen levensgezellen’, zei het kruidenvrouwtje gepast vrolijk.
‘Morgen’, riep Bert op zijn zuinigst.
‘Morgen mevrouw’, riep Truus overdreven. ‘Lekker aan de wandel?’
‘Ja, even een rondje maken. Het is zo’n lekker inspirerend weertje. Dat doet zo heerlijk veel voor het innerlijke van de mens.’
‘Ja, maar vooral ook aan de buitenkant’, merkte Bert praktisch op. ‘Je krijgt er namenlijk een mooi kleurtje van.’
‘Dat klopt meneer, maar het is wel oppassen hoor. Onze huid kan er niet zo goed tegen.’ Ze trok een wetenschappelijke glimlach.
‘Daar hebben ze zalfjes voor uitgevonden’, lachte Bert.
‘Ja, ja, dat klopt inderdaad. Zalfjes.’
‘Ja, maar dan voor de buitenkant. Voor de binnenkant werkt dat natuurlijk niet’, concludeerde hij.
‘Nee, daar hebben we andere spullen voor.’ Ze klonk wat mysterieus.

‘Staan jullie hier al lang?’, vroeg ze.
‘Ja, al een paar weekjes, we gaan de boel opbreken en weer naar huis.’
‘Jammer hè, de tijd vliegt. Ik zei nog tegen ons Pap: de tijd vliegt.’
‘En vanaf welke plek vliegt jullie tijd voorbij?’, vroeg Truus onnozel. Ze trok nu het register van de blabla open.
‘Eh, op nummer achttien. Het is toch nummer achttien?’, vroeg ze aan Bert.
‘Dat zou maar zo kunnen. Aan de overkant toch? in de hoek?’ Ze knikte. ‘Dat is achttien’, bevestigde hij.
‘Maar dat wist u toch al lang, meneer?’, vroeg ze met zachte gevoelige stem terwijl ze hem aankeek.’ Bert werd wat rood.
‘Hoe bedoelt u?’, vroeg Truus.

‘Toen ik gisteren lag te zonnen, is hij drie keer langsgelopen. Eén keer om het nummer te controleren, één keer om via een omweg naar het toilet te lopen en de laatste keer om ongegeneerd naar mijn blote tieten te staren.’

Ze knikte vriendelijk en verliet het getroffen gebied.

Bart

xxxxx Voor de verzamelbundel, lees nummer 48 voor meer informatie !!! xxxxxx

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better