Een BN

Brompot columns en korte verhalen. (46)

Een bekende…

‘Kijk Truus, daar loopt ze. Die bedoelde ik.’ Bert knikte onopvallend in de richting van een vrouw die over het pad liep.
‘Welke “die” bedoel je?’, vroeg Truus. Ze at een broodje.
‘Dat is die vrouw die ik al een paar keer op TV heb gezien. Een BN.’
Truus haalde onverschillig haar schouders op. ‘Ken ik niet.’
‘Ach ja, ze stond laatst in dat roddelblad.’
‘Lieve schat, die lees ik niet. Jij toch ook niet?’ Ze stak haar tong uit.
‘Ik zat toen bij de dokter in de wachtkamer. Een dame naast mij zat er doorheen te bladeren. Ze is het echt hoor!’
‘O ja, dat was die keer dat je met een ingescheurde teennagel meende dat de dokter ook wat bijkluste als pedicure.’
‘Daar gaat het niet om, Truus. Goh, hoe heet ze nou. Ik kan niet op haar naam komen.’ Hij knipte met zijn vingers.
‘Man, doe niet zo ongeduldig.’
‘Zou ze het raar vinden als ik haar zou aanspreken?’
‘Ja, natuurlijk vind ze dat raar. Dat doe je niet. Die mensen hebben ook recht op vakantie.’
‘Hè bah, daar blijf ik nou de hele dag over nadenken. Misschien dat je zus het weet? Die vreet de letters uit de roddelbladen.’
‘Mijn zus? Hoe kom je daar nou bij.’
‘Nou ja, als ik Hans moet geloven, dan is dat wel zo.’
‘Geef mij nog maar een bakje koffie en vergeet dat mens.’ Bert stond op en liep de voortent in.
‘Volgens mij deed ze een huizenprogramma. Je weet wel. Dat zij samen met makelaarskantoor ‘De Graaier’ op pad gaat om een onwetend stelletje een huis aan te smeren.’
‘Ja, dat is jouw opvatting. Maar dat is natuurlijk niet zo. Er is niks mis met die makelaar’, riep Truus.
‘Het gaat om de presentatrice. Volgens mij is zij dat.’ Hij kwam de voortent uit en zette de koffie op tafel. De vrouw kwam nu weer langs.
‘Mevrouw, mag ik u iets vragen?’ vroeg Bert terwijl hij op haar toe liep.
Ze bleef staan en keek hem vriendelijk aan. ‘Jazeker.’
‘Ken ik u niet van een programma op TV? U komt me toch zó bekend voor.’
Ze begon te lachen. ‘En waar zou ik ú van moeten kennen?’, vroeg ze.
‘Ik zit altijd aan de andere kant van de kabel. Wij kijken naar de TV.’
‘En u bent?’, vroeg ze.
‘Mijn naam is Bert Jansen. Mijn vrouw heet Truus.’ Hij wees naar Truus die rood aanliep. ‘Bert en Truus Jansen.’ Hij keek haar verwachtingsvol aan.
‘Het spijt mij, meneer Jansen, ik heb u nog nooit gezien en ik weet absoluut zeker dat wij elkaar niet kennen. Goedemiddag.’

Bart

“Eind Augustus komt de verzamelaar uit over Frankrijk. Ca. 50 campingverhalen van Bert en Truus Jansen in Frankrijk!”

Powered by WPeMatico