Het pakje…

‘Bert, buuf Agnes staat voor de deur, doe even open’, riep Truus vanaf de eerste verdieping. ‘Ik heb mijn handen vol.’
‘Ik ga al!’ Bert stond op, liep naar de voordeur en deed open.
‘Morgen, meneer Jansen.’
‘Morgen buurvrouw. Ik ben trouwens Bert, meneer zit binnen.’
‘Wilt u die roepen dan?’, vroeg ze.
‘Laat je niets op de mouw spelden, Agnes’, riep Truus vanover de balustrade. ‘Die grapjurk in de deuropening ís Bert Jansen hoor.’
Agnes trok een glimlach. ‘Dat vermoeden had ik al.’
‘Maar, zeg het eens?’, nodigde Bert haar uit.
‘Ik heb een vraagje. Zijn jullie thuis vandaag?’
‘Zijn we thuis vandaag, Truus?’
‘Ik heb niks bijzonders.’
‘Ik hoor net dat we thuis zijn, dus?’
‘Mooi, ik moet werken vandaag en ik verwacht een pakje. Zouden jullie dat aan willen pakken?’
‘O ja hoor, plak maar een briefje op de deur. Komt goed.’
‘Dan haal ik het vanavond op, oké?’
‘Ja hoor. Prima. Doei doei, fijne dag.’ Bert sloot de deur.

‘Ik ben razend benieuwd wat dat moet zijn’, grinnikte hij.
‘Zie je dat ze best aardig is?’, riep Truus.
‘Ja hoor. Wat voor een spannends zou ze hebben besteld?’
‘Hoe bedoel je?’
‘Wat er in dat pakje zit wat hier straks wordt afgeleverd.’
‘Hahaha, Bertje, Bertje, Bertje, hoezo zijn alleen vrouwen nieuwsgierig?’

‘HaiHai, en is het gelukt met het pakje?’ Agnes stond die avond voor de deur.
‘Ja hoor’, zei Bert en pakte het afgeleverde doosje van het gangtafeltje.
‘Ahhh, mijn bestelde speeltje. Eindelijk.’ Ze lachte. Bert schoot in een rode kleur.
‘Speeltje?’, hoorde hij zichzelf blaten.
‘Ja, en ik denk dat hij er veel plezier aan gaat beleven.’
‘Plezier?’
‘Ja, en mochten jullie er overlast van ondervinden, dan roep maar’, lachte ze.
‘Overlast? Wat ben je allemaal van plan?’
‘Nou ja, ik weet niet hoe hij tekeer gaat. Het is nou niet bepaald een lievertje.’
‘Geen lievertje? Over wie hebben we het hier?’
‘Over Peter, mijn kater. Sinds mijn scheiding voelt hij zich overdags verlaten. Dit dingetje gaat enorm helpen.’

Bart

Powered by WPeMatico