Sandalen

‘Bevallen die sandalen?’, vroeg hij. De “hij” was een terrasbezoeker waar Bert op weg naar de uitgang langs schuifelde.’
‘Vanwaar deze vraag?’, vroeg Bert.
‘U heeft dezelfde als ik. Precies dezelfde.’ Bert keek naar onderen waar een sandaal onder het tafeltje vandaan was getrokken en op de catwalk werd geplaatst.
‘Zelfs de kleur is hetzelfde’, merkte hij op.
‘Ja, leuk. Ze bevallen prima hoor. Ik heb ze inmiddels voor het tweede seizoen aan. Oersterk.’
‘Ik heb ze vorige week pas aangeschaft. Best pittig aan de prijs.’
‘Ja, dat klopt, maar dan heb je ook wat’, lachte Bert.
‘Wat heeft u ervoor betaald?’, vroeg hij. ‘Dat zou ik mijn Truus moeten vragen, maar ik meende iets van negentig euro bij de Makro.’
‘Ahhh kijk aan. Ik zat zo achter in de tachtig. Dus dat maakt weinig uit.’
‘Bevallen ze u goed?’, vroeg Bert. ‘O jawel hoor. Ze waren in het begin een beetje stug. Maar ze worden nu wel wat soepeler.’
‘Dat is mooi. Wel, ik zou zeggen: veel plezier ermee.’ Bert wilde doorlopen.
‘Nog even, hoe doet u het onderhoud? Wat smeert u erop?’
‘Dat weet ik niet. Geen idee. Mijn Truus poetst altijd mijn schoenen.’
‘O, wat een luxe. Uw Truus moet wel heel gek met u zijn. Ik ben getrouwd met een Loes, en die is niet zo gek.’
‘Loesen doen dat ook niet’, grapte Bert, ‘maar die hebben vast weer andere kwaliteiten.’
‘O jee, breek me de bek niet los. Toch ben ik heel blij met mijn sandalen.’
‘Ik ook. Doeidoei’, riep Bert en liep naar Truus die ongeduldig aan het eind van het terras stond te wachten.

‘Wat stond jij nou weer te zwammen?’, vroeg ze chagerijnig.
‘O, die man daar heeft dezelfde sandalen als ik. Hij wilde weten of ze bevielen.’
‘En wat heb je gezegd?’
‘Dat ze prima bevallen.’
‘Je moet ze trouwens weer eens een beurt geven.’
‘O, ik zei anders net tegen die man dat jij ze altijd poetst. Zijn vrouw doet dat namelijk niet.’
‘En, heb je nog gezegd dat hij ze niet met gewone schoenpoets moet insmeren?’
‘Nee hoor. Ik heb hem geadviseerd een andere vrouw te nemen.’

Bart

Powered by WPeMatico