Bert en Truus Jansen. Winterslaap#10

‘Ik kan het woord “caravan” voorlopig niet meer horen’, mopperde Bert onderweg na de mislukte caravanaankoop.
‘Dat komt dan slecht uit want we gaan vanmiddag naar de dealer waar we ooit onze Chateau hebben gekocht. En, Bert Jansen, jij houdt daar je mond. Ik doe het woord. Begrepen?’ Truus keek hem streng aan.
‘Hoe bedoel je?’, vroeg Bert.
‘Zoals ik het zeg. Je mag mee naar binnen, maar je houdt je kop en je handen in je zak.’
‘Wat is dit nu weer? Een staatsgreep?’
‘Zoiets ja. Ik ben helemaal klaar met dat onderhandelen van jou. Het brengt niets en kost uiteindelijk alleen maar euro’s.’
‘Dus jij kunt het beter?’, vroeg hij laatdunkend.
‘Je mag ook in de auto blijven hoor. Dan roep ik je wel als de koop is gesloten.’
‘Je bent nu net je moeder. Ook zo’n kenau.’
‘En jij je vader.’
‘Mijn vader? Hoezo?’
‘Dat was ook zo’n mooi weer prater. Een pan met gefrituurde lucht.’
‘Je bent lekker bezig, Truus Jansen. Mijn vader was een topverkoper. Hij kon zelfs een eskimo een diepvrieskist verkopen.’
‘Dat kan ik ook. Dat is niet zo moeilijk hoor.’
‘En hoe ga je dat doen dan?’, vroeg Bert.
‘Gewoon vragen. Zeg Eskimo, ik hoor net dat je een nieuwe diepvrieskist zoekt…’
‘Nee, ik bedoel een caravan. Hoe ga je dat gesprek dan aan?’
‘Ik ga helemaal geen gesprek aan. Al die flauwe toneelstukjes die jij opvoert zie je mij niet doen. Ik wil een andere caravan en dan koop ik er één. Zo simpel is het.’
‘Fout. Helemaal fout, Truus. Zo ben je altijd te duur uit. Die lui ruiken dat en pakken je in waar je bijstaat. Je moet onderhandelen.’
‘Ja, en dan een disselbak slopen? Yeahhh, dat werkt!!’
‘Er komt niks van terecht’, mopperde Bert. ‘Ik heb toch ook nog wat in te brengen?’
‘Nee, ik zou niet weten wat. Jij hebt genoeg mogelijkheden gehad en verpest. Nu is het mijn beurt. En ik barst van het zelfvertrouwen.’ Ze lachte grimmig.
‘Maar ik wil toch wel een paar afspraken met je maken’, zei Bert.
‘Afspraken? Hoezo afspraken? Niks afspraken. We kijken rond en als we iets zien wat naar ons zin is, dan handel ik het verder af.’
‘Dat is toch ook een afspraak?’, stelde hij vast.
‘Nee schat, het is een wet.’
‘O, gaan we kleuterschooltje spelen? Moeders wil is weer wet?’
‘Juist Bert Jansen. Van de aanschaf van een caravan tot in het echtelijke bed.’

art

Powered by WPeMatico