Bert en Truus Jansen. Winterslaap#16 (vervolgstory)

‘Kijk schat, deze is praktisch ingedeeld. Keuken, kastjes, allemaal op een logische plek.’ Bert stond in de caravan.
‘Ga nou eens aan de kant. Ik wil ook kijken.’ Truus stond op het trapje en wilde naar binnen.
‘Waar zit de koelkast?’, wilde ze weten.
‘Hier, naast het keukenblok. Handig joh!’
‘Niet handig. De deur gaat de verkeerde kant open. Zo sta je jezelf in de weg.’
‘Ja, het zou handiger zijn als de deur naar binnen open gaat’, grapte Bert.
Truus trok een keukenlaatje open. ‘Hoort dat handvat zo los te zitten?’
‘Dat lijkt me niet.’
‘Nee, het is een gammel ding. We kijken verder.’
‘Deze is ook mooi, Truus’, riep hij wat verderop.
‘Het gaat erom dat hij functioneel is. Laat mij eens kijken?’ Ze duwde Bert aan de kant en stak haar hoofd naar binnen.
‘Zo op het eerste oog…’ Ze besteeg het trapje en klom naar binnen.
”Kijk Bert, deze is praktischer. En ook een groter gasstel. Pitten staan verder uit elkaar. Daar passen tenminste drie pannen op.’
‘En je ging buiten koken? Je hebt net vorig jaar met een hoop bombarie die schotel gekocht.’
‘Maar daarom wil ik wel de mogelijkheid hebben om ook binnen te kunnen koken.’
Bert slaakte een diepe zucht. ‘Vrouwenlogica. Valt niet te volgen.’
‘Kijk Bert, er zit ook een vast bed in.’ Hij draaide zich om.
‘O, dat is zo’n half bed. Nee, dank je.’
‘Wat bedoel je?’
‘Dat zie je toch? Ze hebben hem aan het voeteneind schuin afgeknipt.’
‘Ja, maar dat merk je niet. Je ligt toch met opgetrokken benen.’
‘Wacht even. Waarom ik? Ik ben langer. Dus ik moet op het langste stuk.’
‘Dat zal, maar jij moet minstens drie keer per nacht plassen. Als je aan deze kant ligt ligt, kun je zó je benen laten zakken en op de pot kruipen. Kan ik doorslapen.’

‘Wil het een beetje lukken?’, hoorde ze een stem van buiten gevolgd door een snel glimmend verkopersgezicht wat naar binnen werd gestoken.
‘Ja hoor, we kijken wat rond’, antwoordde Truus.
‘Maar deze wordt het beslist niet met dat schuine matras’, riep Bert.
‘O, maar ik kan u zondermeer uitleggen dat het heel handig is’, lachte het gezicht. Truus stak triomfantelijk haar duim op.
‘Dat kan ik me echt niet voorstellen’, mopperde Bert.
‘O nee?’
‘Nee. Probeer het maar eens: klussen op een half afgezaagde werkbank. Ik wens je veel succes.’

Bart

Powered by WPeMatico