De voordeurbel rinkelde….
‘Bart, kun jij even opendoen?’, klonk het vanaf de bovenverdieping.
‘Nee, lukt niet. Ik zit op de pot.’
‘En ik sta in mijn ondergoed.’
Ik vond dat minder erg en zei het. ‘Dat is minder erg.’
Opnieuw de bel.
‘Ja, kun je niet afknijpen?’
‘Er valt niks af te knijpen.’
‘Wat zit je daar dan te doen?’
‘Een spelletje op mijn phone.’
‘Toe nou! Volgens mij is het de pakketbezorger.’
‘Wat komt hij bezorgen dan?’
‘Dat weet ik niet. Heb jij niks besteld?’
‘Nee, ik niet. Dan is het ook geen pakketbezorger.’
‘Doe je nou nog open of niet?’, vroeg ze ongeduldig.
‘Heb je je nu nog niet aangekleed dan?’
De telefoon ging. Ik nam op.
‘Ja, met je schoonmoeder. Zijn jullie niet thuis?’
‘Hoezo mam?’
‘Ik sta hier voor de deur wortels te schieten.’
‘Oké, komt goed.’ 
Ik hing op.
‘Wie was dat?’, gilde de bovenverdieping.
‘Je moeder staat met een verrassing voor de deur. We eten vanavond wortels.’
Bart
 

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better