‘Is er post?’, vroeg mijn echtgenote toen ik met een A4-tje in-de-hand de kamer in kwam lopen.
‘Nou ja, post. Ik weet niet of dit onder de kreet “post” valt.’
‘Wat is het dan?’ Ik proefde enige nieuwsgierigheid.
‘Dan moet je me eerst de gelegenheid gunnen om het te lezen.’ Ze vatte voorzichtig vlam.
‘Zat het in de brievenbus?’
‘Nee, het stak uit de stortbak achter de pot.’
‘Waar gaat het dan over?’ Het vuurtje laaide aardig op.
‘Zo te zien niets bijzonders.’
‘Wat lees je dan?’
‘Een dingetje uit de buurt. Uitnodiging.’ De eerste uitslaande nieuwsgierigheidsvlammen werden zichtbaar…
‘Uitnodiging? Waarvoor dan?’
‘Rustig, rustig, ik ben nog niet klaar.’ Ik hield nu mijn vinger boven de tekst.’
‘Kom op Bart, hoeveel letters staan er nou helemaal op gedrukt?’
‘Ja ja, interessant’, mijmerde ik. De vlammen sloegen inmiddels uit haar dak…
‘Nou, hoor ik nog wat, of hoe zit het?’
‘Momentje nog. Ben er bijna. Moet ik de brandweer bellen?’, vroeg ik.
‘Hoezo de brandweer?’
‘Omdat je inmiddels in de fik staat.’
‘Laat maar, ik hoef het al niet meer te weten’, riep ze nijdig.
‘Niet?’, vroeg ik nog wat extra olie spuitend.
‘Zak!’, schold ze. ‘Ik vraag fatsoenlijk waar het over gaat en je zegt gewoon niks. Eikel!’
‘Het is een uitnodiging voor een informatieavond in het cultureel centrum. Over het nut van brandmelders. Echt iets voor jou.’
Bart
Powered by WPeMatico
Leave a comment
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.