Decemberactiviteiten

‘Zo, we kunnen de eerste decemberactiviteit afstrepen’, zei ik met een lach terwijl ik de Sint uit mijn tablet-agenda schrapte.
‘Dat is tegenwoordig zo heerlijk simpel. Je pakt je tablet, drukt met je vinger op het agenda-appje, zoekt naar vijf december en kiest “sinterklaas”. Daarna druk je op “verwijderen”. Laat ik het zo zeggen: zo snel als je hem uit je agenda verwijderd, zo snel kan hij zelf niet het land uitstruikelen.’

‘Je bent wel heel erg blij’, merkte mijn echtgenote op.
‘Ziet het er zo uit?’, vroeg ik.
‘Ja, het ziet er zo uit’, zei ze.
‘Mooi, want ik ben inderdaad blij. Dat Sint gesodemieter duurt net een week te lang.’

Ik vind dat echt. Ik bekijk het altijd simpel: aankomst, weekje schoen-scharrelen, aansluitend pakjesavond en dan opzouten.

‘Maar goed, we hebben nog meer te doen deze maand, op naar activiteit nummer twee: de kerst. Ik heb voor volgende week zondag de opbouw van de boom ingepland. En ik heb de agenda zo ingesteld dat we een dag voor die tijd een reminder krijgen met een belletje.’ Ik genoot van het gemak.
‘En voor wanneer heb je de sanering staan?’, informeerde ze. Ik schoof met mijn vinger over het scherm. ‘Dinsdag twee januari, dan heeft hij ruim twee weken gestaan en dan heb ik het wel gehad. Het raam uit met dat ding.’ 

‘Je kijkt alwéér blij’, zei ze. ‘Het kan niet op vandaag. Verder nog activiteiten in jouw planning deze maand?’, vroeg ze.
‘Oud en nieuw’, zei ik.
‘Wat zouden we toch zonder jouw tablet moeten. Heb je voor deze activiteit de reminder ook ingesteld?’ Ik keek haar aan en stak mijn tong uit.

‘Wil je ook nog de buitenverlichting ophangen?’, vroeg ik voorzichtig in de hoop dat mij dit bespaard zou blijven.
‘Ja, natuurlijk, maar niet meer bij de voordeur. Ik wil ze liever in de tuin. Dan hebben we er namelijk meer kijkplezier van.’
‘Oké, meer plezier van. Ik kan er trouwens nog niet zo om lachen want het betekent dat ik stroom aan moet leggen en ik bij God niet weet waar ik het vandaan moet trekken.’ Ik voelde het snoer als een strop om mijn nek knellen.

‘Niet zo moeilijk Bart, je steekt de stekker hier binnen in het stopcontact en laat het snoertje onder de deur door naar de tuin rollen. Het is maar tien meter en we hebben volgens mij meer dan genoeg snoer.’ Ze keek triomfantelijk. Geweldig, zo simpel als vrouwen kunnen redeneren. “Snoer genoeg”.
‘Al nagedacht over de veiligheid?’, informeerde ik droogjes. ‘Zoals kortsluiting vanwege het afknellen van het snoer onder de deur?’ Ze haalde haar schouders op. ‘Beetje creatief Bart, mogelijkheden genoeg. Als je maar wil.’

Tja, en daar ging het nu juist om. “Als je maar wil”. De wil ontbrak. Ben je net van die klote sinterklaas af, ligt de volgende hobbel alweer in het verschiet.

‘Schat, het kost in verhouding veel te veel tijd. Ik moet de zaak technisch gesproken volledig installeren. Dat betekent geul graven, grondkabel leggen, stopcontacten plaatsen, vervolgens in de meterkast in de gang een extra groep aanleggen en dan tot slot de boel aansluiten en laten keuren. En dat allemaal voor een beetje kerstverlichting in de tuin.’

‘Mag ik even de tablet?’
‘Waarom?’, vroeg ik terwijl ik hem naar haar toeschoof.
‘Even een activiteitje inplannen. Hoe doe je dat, eh.. appje, datum kiezen…’ Haar vingers schoten over het scherm.
‘Wat ga je doen dan?’
‘Even kijken, zaterdag zestien december. Ja, hebbes, nu kan ik typen. “Vrouw des huizes boort gaatje in kozijn en prutst snoertje voor kerstverlichting naar buiten”. Zo, klaar, dat staat er in.’ Ze schoof de tablet weer terug.
‘Wil je alleen nog even de reminder instellen? Dan weet ik zeker dat ik het niet vergeet.’ Ze gaf een luchtkusje.

Ik voorzie een loodzware decembermaand.

Bart.

Powered by WPeMatico