‘Morgen Bart’, hoorde ik een stem achter mij. Ik stond op de oprit net klaar om het onkruid tussen de keien weg te halen. Ik draaide mij om en ontdekte een buuf.

‘Ah, morgen Sofietje. Zo vroeg al aan de wandel?’
‘Nee, even een boodschapje doen. Teus kwam er net achter dat het toiletpapier op is. Tja, en dan moet je wat. Onkruid aan het wieden?’
‘Ik ben nog aan het studeren op het “hoe”. Maar ik denk dat ik het het beste kan wegschrapen.’
‘Je kunt het ook met azijn doen. Gaat het dood.’
‘Klopt Sofie, maar dan moet ik het alsnog wegkratsen. Snap je?’
‘Dat is zo. Teus brandt het altijd weg. Dat gaat ook.’
‘Klopt, en je kunt de keien er ook uithalen en opnieuw leggen’, lachte ik.
‘Of verhuizen.’
‘Liever niet Sofie. Ben blij dat ik hier woon.’
‘Nou, wij ook.’
‘Gezellig straatje toch?’, vroeg ik naar haar mening.
‘O ja, op een enkele uitzondering na..’
‘Op wie doel je?’, wilde ik weten.
‘Dat mag je zelf invullen’, zei ze raadselachtig.
‘Doel je op Carla van de Porsche?’
‘Ach ja, Teus kan zijn ogen er niet vanaf houden.’
‘Van de Porsche?’, vroeg ik. ‘Of van Carla Boerema?’
‘Hij zegt zelf van de Porsche.’ 
‘Dan bedoelt hij de Porsche’, lachte ik.
‘Ik ga gauw verder’, zei ze. ‘Ik moet opschieten.’
‘Kalm aan Sophie, ze hebben nog meer dan genoeg toiletpapier’, lachte ik.
‘O, dat geloof ik graag Bart, maar Teus zit op de pot te wachten totdat ik terugkom.’
Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better