‘Goh, aan het sleutelen?’, vroeg ik aan een buurman van vier huizen verderop die met een schroevendraaier in de hand vertwijfeld naar zijn achterlicht staarde.

‘Ha Bart, ik heb een lampprobleem. Hij doet het niet.’
‘Die auto heb je toch pasgeleden gekocht?’, vroeg ik. ‘Geen garantie?’
‘Nee, dat vond Annie niet nodig. Hij was al duur genoeg.’
‘Tja, en wat ben je nu aan het doen?’, vroeg ik.
‘Ik denk na.’
‘Doen de remlichten het wel?’
‘Misschien. Als ik op de rem trap, snel uitstap naar de achterkant ren, dan branden ze niet.’ 
‘Harder rennen?’, adviseerde ik.
‘Ach nee, de remlichten doen het. Annie heeft gekeken.’
‘Ik ga eerst de kapjes er maar eens afschroeven. Ik denk dat de lampen stuk zijn.’
‘Dat kan. Ik hoorde ooit van mijn vader dat ze vaak beide stuk gaan.’
‘Kijk, dat bedoel ik’, zei hij terwijl hij het eerste kapje losschroefte.
‘En?’, vroeg ik toen het eraf was en hij het gloeilampje tegen het licht hield.
‘Niet stuk. Kijk jij eens?’ Ik pakte het over en hield het eveneens tegen het licht. ‘Niet stuk’, constateerde ik.
‘Ben je nou nóg met die k-lampen bezig?’ Annie kwam polshoogte nemen.
‘Ja, de remlichten doen het, maar de gewone lampen niet.’
‘En nu heb je hem gesloopt?’, vroeg ze, wijzend op het gedemonteerde kapje.
‘Losgemaakt schatje, niet gesloopt.’
‘Dat is in jouw geval hetzelfde’, riep ze. Hij schroefte het kapje er zuchtend weer op.
‘Trouwens ik denk dat ik jouw probleem al heb opgelost’, zei ze terwijl ze de achterklep dichtgooide.
‘Hoezo opgelost?’, vroeg hij.
‘De achterlichten zitten in de klep.’ Ze wees naar de brandende achterlichten en liep toen naar binnen.
Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better