Verkiezingen

Onlangs ontving ik een papieren brief van onze gemeente met daarin een uitnodiging om woensdag 21 maart even langs te komen wippen om mijn stem uit te brengen. En dan op één van de partijen die binnen onze gemeente actief zijn. Nou ja, actief, daar heb ik dan wel zo mijn twijfels bij. Maar ze bedoelen natuurlijk iets anders: ze “bestaan” en doen iets beleidsmatigs. En soms pakt dat goed uit en soms ook niet.

Maar goed, als je een honderd procent score wil cashen, dan moet je zelf een partij beginnen. En dat gaat mij dan weer te ver. De gemeente “verkoopt” het stemmen trouwens als een recht en dan nóg een prettige bijvangst: het is helemaal gratis.

Maar dan begint het gelazer: op wie moet je stemmen. Nu heb ik een tip gekregen dat je op internet de stemwijzer kunt gebruiken. En zelfs per gemeente. Dus even snel opgezocht en daarna optimistisch begonnen. Het was alsof ik in een sollicitatieprocedure zat voor handelsreiziger-in-rukwinden want mij werd het hemd van mijn lijf gevraagd.

Na een tien minuten mocht ik dan op de totaalknop drukken en nadat ik mijn veiligheidsgordels nog wat extra had aangetrokken verscheen er een pop-upje op het scherm. Volgens de examencommissie kon ik het beste op een bekende landelijke partij stemmen. Dat was zowel voor mij als voor de gemeente blijkbaar het beste.

Het eerste wat ik na deze openbaring heb gedaan is controleren of alle stekkerverbindingen wel goed waren ingeplugd en daarna heb ik het programma nóg een keer doorlopen. Hij bleef dezelfde uitkomst geven. Nu moet ik zeggen dat ik de plaatselijke kandidaten een warm hart toedraag en heb ik zeker respect voor het feit dat ze überhaupt de moed hebben om zich beschikbaar te stellen.

Maar helaas vinden de landelijke trekkers dat ze zich er ook mee moeten bemoeien. En dan heb ik het voor wat betreft dit specifieke advies helemaal gehad. Ze leggen een dikke landelijke deken over het plaatselijk partij-gekrakeel en smoren daarmee de broodnodige gemeentelijke discussies in de kiem. En daar is alles wel mee gezegd.

Toch heb ik het idee dat die stemwijzer mijn wensen soms ook niet helemaal snapt. Volgens mijn echtgenote ligt dat aan mij. Aan mijn manier van denken. En nu we het er toch over hebben: bij de tweede kamerverkiezingen vorig jaar kreeg ik ook al zo’n typisch advies. Ik kon toen volgens de stemwijzer maar het beste op het clubje van Sylvana Simons stemmen.

Raar advies want ik had het nog zó vermeld: Ik geloof nog heilig in Sinterklaas.

Bart

Powered by WPeMatico