‘Heb je die blauwe dingen bij je?’, vroeg mijn echtgenote.
‘Blauwe dingen?’
‘Ja, voor het zwembad. Anders mag je er niet in. Ik had ze klaar gelegd op het kastje in de hal.’
Ik had geen idee waar ze het over had. ‘Leg nog maar een keer uit, ik begrijp het niet.’
Ze slaakte een diepe zucht. ‘Die blauwe beschermhoesjes moeten over je schoenen. Anders mag je er niet in. Of je moet op blote voeten.’
‘Heb jij ze?’, vroeg ik.
‘Ik wel.’
‘Ik niet.’
‘Dat wordt blote voeten’, lachte ze. Ik proefde iets van een cynisch ondertoontje.
‘Ik kan toch ook vanuit de kantine kijken. Je kunt het bad zien.’
‘Dat is toch niet leuk! Opa en Oma horen bij het bad te zitten. Je kleinzoon zwemt af!’
‘Mijn Opa en Oma kwamen ook niet kijken toen ik afzwom.’ Ik kon me niet herinneren dat er iemand van de familie aanwezig was.
‘Die waren toen al lang dood’, riep ze.
‘Daar gaat het niet om. Het is doorgeschoten. Volgende week krijgen ze een strikdiploma uitgereikt, kan wéér de hele familie opdraven. Vroeger was dat niet.’
‘Mopperkont’, schold ze.
‘Ik meen het.’
‘Je bent toch ook trots op je kleinzoon?’ De tactiek van het schuldgevoel werd nu uit de la getrokken.
‘Natuurlijk. Daar gaat het niet om, schat. Het gaat mij…’
Ze onderbrak me. Ook een tactiek. ‘Hou nou maar op. Je zwamt uit je nek.’ Ze zette de radio aan.

Ik overbrugde drie kilometer innerlijke stilte. In principe had ze natuurlijk gelijk. Maar ik vond dat ik dat ook wel een beetje had. Met dat doorschieten dan.

‘Moet ik maar even zien hoe ik dat ga doen’, riep ik boven het radiogeluid uit.
‘Wat bedoel je?’ De radio werd zachter gezet.
‘Nou, met die blauwe hoesjes.’
‘Blote voeten?’, herhaalde ze.
‘Ik heb moeilijke voeten. Die zwembadtegeltjes doen me zeer.’ Ik voelde mijn gevoelige voeten nu al protesteren.
‘Niet alleen je voeten doen moeilijk’, gniffelde ze.
‘Haha, leuk hoor.’ Ik kon er niet zo om lachen. Daarvoor was het onderwerp te serieus.
‘Daar hebben ze trouwens bij dat zwembad ook wat voor’, ging ze verder. ‘Verkleedpakken.’
‘Ik ben benieuwd.’ Ik sukkelde omwille van de vrede maar wat mee.

‘Wat dacht je van een smurfenpak?’

Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better