En dan kom je vanuit de richting Langerak en wil je naar de andere kant van de stad. Het is zoals gebruikelijk ter hoogte van de Ooiman aansluiten in de file. Je zit een beetje op het stuur te trommelen en kijkt naar de achterlichten van de auto voor je. Op de radio klinken de laatste woorden van het nieuws en vloeien naadloos over in de vijf-over-acht file-ellende. Ik schoof weer een tiental meter naar voren en trapte wederom op de rem…
‘Waar ligt ook alweer die rondweg’, vroeg ik mij af. ‘Is er überhaupt een rondweg en zo ja, waarom heet die dan zo’. Het begon een beetje in mijn hoofd te malen. ‘Rondweg…, hoe kom ik daar….’ Plotseling merkte ik dat ik de richtingaanwijzer naar boven drukte en nog nét op het laatste moment rechtsaf sloeg de energieweg op. Rotonde, brug, rotonde… links af… De Liemersweg, rechtsaf, de Europaweg op….wachten voor het spoor.
Ik tikte op de maat van de schallende muziek op mijn stuur. Ja hoor, de trein naar Arnhem. Nu even wachten want er kan van de andere kant ook nog een trein komen… hoe dat dan moet is niet bekend, maar het schijnt volgens het bord van de NS te kunnen. Spoor over, file, rotonde, file, nog een rotonde, file, linksaf industriegebied in.
De rondweg, waar begint ie nou ? 30 KM zone, scherpe bocht, De Oude IJssel, brug over, alweer ? Ja, alweer, rechtdoor, rotonde en weer door… Links af en ja hoor, eindelijk kreeg ik hem in beeld. De rondweg. Doetinchems trots in volle glorie. Een planologisch hoogstandje die volgens de recente metingen enorm verkeers-ontlastend werkt….
Ik tikte op de maat van de schallende muziek op mijn stuur. Ja hoor, de trein naar Arnhem. Nu even wachten want er kan van de andere kant ook nog een trein komen… hoe dat dan moet is niet bekend, maar het schijnt volgens het bord van de NS te kunnen. Spoor over, file, rotonde, file, nog een rotonde, file, linksaf industriegebied in.
De rondweg, waar begint ie nou ? 30 KM zone, scherpe bocht, De Oude IJssel, brug over, alweer ? Ja, alweer, rechtdoor, rotonde en weer door… Links af en ja hoor, eindelijk kreeg ik hem in beeld. De rondweg. Doetinchems trots in volle glorie. Een planologisch hoogstandje die volgens de recente metingen enorm verkeers-ontlastend werkt….
Het is inderdaad een mooie weg, dwars door een mooi gebied. Ondanks de spits is het er echt opvallend rustig. Heerlijk. Terwijl ik op de klok kijk, stel ik vast dat ik ruim een kwartier bezig ben geweest om van de ene kant naar de andere kant te komen.
Ooit had ik een droom, ik reed toen over een vierbaansweg dwars door de Hamburgerstraat en was binnen de drie seconden aan de andere kant.
Mochten onze gemeentelijke verkeers-specialisten ooit een keer in slaap sukkelen: ik kan hem aanbevelen. Echt een geweldige ervaring…
Bart
Copyright Brompot september 2016
Powered by WPeMatico
Leave a comment
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.