Brief aan Annemieke Traag, waarnemend burgemeester

Beste Annemieke,

Afgelopen weekend zat ik even rustig in het kleinste kamertje van ons stulpje de krant te lezen. Dat doe ik de laatste tijd wel vaker omdat ik nogal eens wat artikeltjes tegenkom waarvan ik acuut op de pot moet. Hahaha, nee hoor, dat was maar een grapje. Het is gewoon lekker praktisch. Even het aangename met het onaangename verenigen. Dat moet je gewoon eens doen, Annemieke, want het werkt heerlijke geestverruimend. Ook voor een waarnemend burgemeester.

Nu wil het toeval dat ik een column las over je vermeende nevenactiviteiten als medewerkster van het één of andere wazig onderzoeksbureautje wat recent een opdracht in de wacht heeft gesleept voor een even wazig klusje: “de samenwerking binnen onze regio”. Ik moest hier smakelijk om lachen. Blijkbaar zit er nog wat geld in de pot (haha, weer zo’n grapje) wat moet worden gedoneerd aan een armlastig clubje.

Vervolgens wordt er een kreet aan het opdrachtje vastgeknoopt om het nog wat te laten lijken. Laten we eerlijk zijn Annemieke, wat verwacht je wat uiteindelijk de uitkomst zal zijn van het onderzoek naar “de samenwerking in de regio”. Ik weet het nu al: we moeten elkaar vaker bellen, structureel overleg voeren en wat vaker bij elkaar in de keuken kijken. Dat was het dan. Kosten: een paar ton. 

Aansluitend zwaaien we met het rapport in het rond, halen de pers erbij, kuchen een paar keer interessant waarna er een bureaula wordt opengetrokken om het rapport te laten verdwijnen. Zo werkt dat Annemieke, en je weet dat precies.

Nu gaat het mij niet zozeer om het stompzinnige onderzoekje, maar meer om de wijze waarop de opdracht wordt verstrekt. En dan kom ik toch bij jou. Hoe kan het nou dat dit niemendalletje wordt gegund aan een bedrijfje waar jij op de loonlijst staat.

Ik kan me nog het verhaal van een paar jaar geleden herinneren, over die PVV muts. Ene Marjolein Faber die binnen het provinciebestuur iedereen de maat nam over belangenverstrengeling en uiteindelijk zelf de grootste boef bleek toen ze haar zoon een opdracht gunde om wat websites op te leuken.

Nu wil ik jou niet vergelijken met dat domme ding. Je bent een intelligente dame. Maar hoe kan het bestaan dat dit nietszeggende onderzoeksopdrachtje nu juist bij jouw “baas” terecht komt. En dat boze tongen ook nog beweren dat jij je er zelf mee hebt bemoeid. Natuurlijk, je ontkent het meteen, dat zou ik ook doen, maar waar rook is, fikt het.

Volgens mij moet er maar eens een echt onderzoek worden gedaan. En dan naar jouw integriteit. Dat is goed voor jou en voor het volk. Ik denk dat er vast nog wel een bureautje te vinden is die dit voor een paar ton uit wil voeren.  

Je kunt overigens ook zelf in actie komen door op voorhand je waarnemings-schap als “mislukt” te betitelen en weer snel naar je oude baas terug te keren. Als je snel bent kun je misschien nog meeschrijven aan de conclusie van die opdracht  over de samenwerking binnen de regio….  

Toen ik zaterdag uitgelezen en verruimd van de troon daalde, de afscheidsknop indrukte, mijn handen waste en de gang opliep wist mijn echtgenote mij te melden dat het allemaal toch wel behoorlijk stonk.

Ik moest haar zowel letterlijk als figuurlijk gelijk geven. Er hangt inderdaad een vreemd luchtje….

Met vriendelijke groet,

Brompot.


Copyright Brompot oktober 2016    

Powered by WPeMatico