Ik ervaar een toiletruimte altijd graag als het toonbeeld van eenvoud en rust. Het liefst zo minimalistisch, zeg maar functioneel  ingericht. Het geeft mij, zoals gezegd, rust en dat heb ik nodig. Vooral als ik als “tijdelijke” bewoner binnen ben om mijn “ding” te doen.

Hoe ziet zo’n minimalistisch ingericht toilet er dan in mijn ogen uit ?.

Wel, er is een pot, een bril, een deur en meestal drie wandjes. O ja, en een rolletje papier in een houdertje voor het afscheid. Met daarboven een klepje wat al dan niet versierd is met een leuk motiefje. 

Soms heb je dan nog een spuitbus met anti-stank-spray, hangt er een spiegel, een verjaardagskalender maar dan is het meestal wel klaar.

Natuurlijk heb je ook mensen die doorschieten. Die hangen dan nog een poster op van hun favoriete huisdier en sommige hangen zelfs hun complete familie met een spijker aan de muur. Je weet maar nooit waar het goed voor is. Je zit uiteindelijk in een afscheidsruimte, nietwaar ?

Ik ben daar dus niet van, zat van de rust te genieten en speelde wat met het leuke klepje en het afscheidsrolletje toen er plotseling een veertje losschoot. 

Nu is het losschieten van een veertje op zich niet zo’n probleem. Maar wel als hij het rolletje lanceert. En dat deed ie. Hij schoot uit de houder, viel op de grond en rolde half onder de deur die op deze camping een forse kier liet zien om het schoonmaken wat te versimpelen.

Instinctief pakte ik het papier en trok, in de hoop dat de rol zou omdraaien en een weg terug de wc in zou vinden.

Helaas. Hij rolde juist verder en verdween volledig buiten beeld. Ik trok wanhopig nog een keer… Helaas.

Tja, daar zit je dan. Ik voelde iets van schaamtegevoel opkomen. Wie zou het in de gaten hebben ? Waarschijnlijk alle bezoekers van de toiletten….

Toen hoorde ik voetstappen. Vol spanning wachtte ik muisstil af. Zou hij of zij hem zien ? Of… 

En toen volgden de gebeurtenissen elkaar in snel tempo op: de bezoeker trapte tegen het rolletje, dat rolde snel mijn toilet terug binnen… Ik bukte, wilde het pakken maar was net te laat. Het schoot nu onder het wandje door richting buurtoilet en moest nu bij de buurman of buurvrouw voor de voeten liggen. 

Ik baalde als een stekker, maar voordat ik het goed en wel in de gaten had, klonk er een brullend gelach uit het hokje naast mij en zag ik het rolletje in volle vaart mijn toilet weer binnenrollen. Inmiddels behoorlijk nat en praktisch onbruikbaar. Ik ben er meteen bovenop gaan staan om herhaling te voorkomen. 

“Das ist toch richtig scheisse”, hoorde ik de buurman lachen. Ik schatte hem in voor een Duitser. En dat is best raar want onlangs hoorde ik iemand op TV nog roepen dat duitsers geen grapjes maken. Tja, het levende tegendeel zat in een toilethok naast mij. 

Restte mij nog diep na te denken over het leukgehalte van deze duitse grap.

Kwam ik vooralsnog niet uit. 

Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better