Een soepel huishouden.

‘Ik weet niet hoe jij er tegenaan kijkt, maar ik heb zelf zo’n beetje de indruk dat ik nu wel op mijn plaats ben gevallen’, merkte ik op. Ik had even zo’n zondagochtend mijmermomentje waarbij je je eigen daden evalueert en onder invloed van de positieve prikkel, de uitkomst in een paar woorden wereldkundig probeert te maken.

‘Wat, en vooral hoe bedoel je?’, vroeg mijn echtgenote afwezig. Ze zat tegenover mij met haar tablet te spelen.
‘Nou ja, het is nogal wat, toch? Vanuit een druk werkzaam leven naar het pensioenparadijs . Ik heb het al vaker gezegd: dat is flink wennen.’
‘Oké, en nu ben je dus tot de conclusie gekomen dat je op je plaats bent gevallen. En vanwaar deze conclusie? Wat maakt dat je dit nu zegt?’

Ik moest even nadenken.

‘Ja, dat weet ik niet precies. Ik kan dat niet goed onder woorden brengen. Het is gevoel, ik voel dat het zo is.’
Ze kuchte. ‘En wat denk je dan van mij? Hoe ik jouw valpartij heb ervaren?’

Tja, daar had ik nog niet over gemijmerd. Ik zei het.

‘Lieve schat, ik had het over mijzelf. Dat ik op mijn plaats ben gevallen. Het gaat nu even niet over jou.’ Ik legde mijn hand op die van haar.
‘Maar het feit dat jij op je plek kon vallen had toch echt met mij te maken. Ik moest plaats maken.’ Ze trok haar hand weg. ‘Realiseer je eigenlijk wel hoe dat voelt?’, vroeg ze.
Ik moest erkennen dat ze een punt had. Nou ja, punt, laat ik het zo zeggen: een puntje. Mijn evaluatie had nu eenmaal met mijn ervaring te maken.

‘Natuurlijk, dat is wel zo, maar het heeft jouw leven toch ook wat gemakkelijker gemaakt?’ Ik keek haar verwachtingsvol aan.
‘Gemakkelijker? Noem eens een voorbeeld?’ Ze keek net zoals ik keek.
‘Nou ja, ik pak de afwasmachine uit, ik stofzuig, ik veeg de oprit, ik adviseer je als het gaat om tuinonderhoud.’
‘Nog meer?’, vroeg ze.
‘Jawel, ik ben me in de kookkunst gaan verdiepen. En mét resultaat want ik kan inmiddels prima een ei koken en bakken.’

‘Pfffft een zwaar gesprek voor de zondagochtend’, vond ze.
‘Valt wel mee hoor’, zei ik. ‘Maar als ik zo alles nog eens op een rijtje zet, dan ben ik van mening dat het hier, na mijn pensionering, allemaal een stukje soepeler loopt. Vind je niet?’ Ik keek haar aan. Het bleef even stil.

‘Lieve schat, volgens mij ben je met die val een beetje naar terecht gekomen’.’

Bart.

Powered by WPeMatico