‘Ik ben blij dat jullie er eindelijk zijn, Tiny’, zei Truus. Ze legde haar hand op die van haar zus. Zus Tiny en zwager Hans waren die ochtend aangekomen.
‘Ja, wij ook. De reis was best vermoeiend’, zei Hans.
‘Kan ik me voorstellen met zo’n ratelslang naast je in de auto’, grapte Bert. ‘Heeft ze zich tijdens de rit nog ergens mee bemoeid of heb je haar in het mandje opgesloten?’
‘Nee hoor, viel best mee. Tot aan Lyon lag ze te slapen. Alleen het laatste stuk was even een dingetje. Nou ja, het is “de zus van”, dus jij kent het ook’, lachte Hans.
‘Is het leuk hier, Bert?’, vroeg Tiny.
‘Ja, tot nu toe wel. Ik hoop het zo te houden.’

‘Bert heeft zich tot nu toe prima gedragen’, grapte Truus.
‘Ben trots op je, zwagertje.’ Tiny boog zich naar voren en kneep Bert in zijn wang.
‘Al ruzie gehad?’, vroeg Hans belangstellend.
‘Ach nee, de gewone dingetjes’, lachte Truus.
‘Zoals?’, vroeg Hans
‘Boos op de overbuur vanwege loslopende hond, er zijn volgens hem te weinig haakjes in de douche, discussie met een kassajuf, een gevalletje tanken naast de tolweg, navigatiediscussie tussen twee apparaten en volgens mij iets met een afgerukte stekker van de caravan. Niets om je druk over te maken.’
‘Je vergeet het belangrijkste, Truus’, riep Bert.
‘Wat dan?’, vroeg ze.
‘De vergeten hengels. Die liggen door een blond onachtzaamheidje nog thuis in de garage.’
‘Lagen in de garage. Ik kreeg een appje van Truus of ik ze op wilde halen. Samen met jouw ballen’, zei Tiny.
‘Meen je dat? Jullie zijn schatten’, riep Bert blij.

‘Kun je hier ook lekker zwemmen?’, informeerde Hans.
‘Er moet eerst nog een ijsbreker door het bad, maar daarna gaat het vast lukken’, zei Bert.
‘Ja jullie hebben slecht weer gehad, hè? Bij ons was het heerlijk. Dertig graden. Geweldig’, riep Hans.
‘Ach, hier wordt het ook wel beter. Misschien nog niet zo warm, maar dan kun je ook leuke dingetjes doen’, riep Tiny enthousiast.
‘Ja, heerlijk vissen, of niet Hans?’ Hans knikte. Hij slurpte zijn koffie.
‘En kunnen we leuk gezellig met zijn vieren boulen’, riep Truus enthousiast.

‘Dat doen we dan waarschijnlijk pas volgende week woensdag’, riep Bert.
‘Hoezo dán pas?’, vroeg Tiny ietwat teleurgesteld.
‘Ik denk dat ik tegen die tijd door al het boulen-gezeur van zowel Truus als jou tot een dermate geestelijk wrak ben verworden dat ik voor een zwaar dilemma wordt geplaatst: of volledig instorten of boulen. Ik ben er zelf overigens nog niet helemaal uit maar voel al wel een lichte voorkeur.’

Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better