Plankgas

‘Wat rij je toch wild’, riep Truus. Ze moest zich vasthouden aan de handgreep die boven het portier zat geschroefd.
‘Ach ja, er zit weer eens zo’n franse zenuwenlijder achter me te drukken.’
‘En jij laat je door die idioot opjagen?’
‘Nou nee, dat niet. Maar als hij ons hier in gaat halen, wordt het nog veel gevaarlijker.’
‘Bert, voet van het gas en laat hem alsjeblieft gaan.’
‘Oké’, riep Bert en liet het gas los. De volvo remde wat af en de achterligger schoof als reactie nu bijna tegen de trekhaak.
Hij knipperde als protest met zijn lampen en drukte waarschijnlijk op iets wat voor een claxon moest doorgaan maar inmiddels net zo was versleten als de oude gammele 205 waarmee hij zijn zenuwcentrum transporteerde. Ondertussen zag Bert hem in de binnenspiegel wild zwaaien.
‘Hij is het er niet mee eens, Truus.’
‘Dat ben ik ook wel eens niet. Laat hem maar.’

De chauffeur schoof nu iets naar links, wachtte een naderende tegenligger af en haalde toen luid toeterend in. Zijn vuist stak hij zwaaiend uit het zijraampje omhoog. Bert zwaaide enthousiast terug. Toen hij voor hun reed trapte hij nog een paar keer nijdig op de rem waarna hij zijn 205 de sporen gaf en in een enorme rookwolk verdween.

‘Ik denk dat hij snel naar huis moet om aardappels te schillen’, merkte Bert op. ‘Er zijn in Frankrijk traditioneel twee van die stressmomenten per dag. Tijdens de middagpauze en als ze klaar zijn met hun werk. Maar vooral die middagpauze is zo’n lastig momentje.’
‘Hoezo?’, vroeg Truus.
Bert blikte opzij en legde zijn hand op haar knie. ‘De franse “EDNS” regel. Ken je die niet?’
‘Nee. Wat is dat nou weer voor een verzinsel?’
Hij kneep nu lachend in haar been.
‘Eten, Drinken, Liefde, Slapen. EDNS.’
Ze keek hem hoofdschuddend aan en telde op haar vingers. ‘Eten, Drinken, Liefde, Slapen. Dat klopt niet. Je hangt “liefde” aan de letter “N”.’
‘Hahaha, het klopt echt wel. Ik ben alleen netjes opgevoed, Truus Jansen.’
‘O, is dat zo? Ik heb daar soms wel zo mijn bedenkingen bij, Bert Jansen.’
‘Ik zal je zometeen bij de caravan laten zien dat het klopt, schatje. Gaan we gezellig samen de complete franse pauzeregel toepassen.’ Hij lanceerde een luchtkus, verplaatste zijn hand naar het stuur en drukte toen stevig op het gaspedaal. De auto schoot vooruit.
‘Waarom ga je nu weer harder?’, vroeg Truus.

‘Wel, als je de regel goed wil toepassen, moet hij wel binnen twee uurtjes zijn afgewerkt, want de franse medemens moet op tijd weer aan het werk. En dat betekent dus op zijn frans: plankgas naar huis.’

Bart

Powered by WPeMatico