Bert en Truus Jansen. Winterslaap#13

‘Ik denk dat we voor een hele nieuwe caravan gaan, Bert. Dat is veel simpeler’, wist Truus.
‘Hoezo is dat simpeler?’, vroeg hij.
‘Dan hoef je niet te zoeken, heb je geen gedoe met krasjes en deukjes en heb je meer onderhandelingsruimte.’ Ze keek triomfantelijk.
‘Weet je wat zo’n nieuwe kost?’
‘Jazeker, die kost een paar centen.’
‘En hebben wij een “paar centen”?’
‘We komen een heel eind. En de rest plukken we uit de Kerkstraat.’
‘Uit de Kerkstraat? Plukken? Wat bedoel je in Godsnaam?’
‘Denk eens na, Jansen.’
‘Ik denk na. Heb je dat trouwens al langer? En heeft het een naam?’
‘Wat bedoel je?’, vroeg Truus.
‘Je moet toch wel van de pot gerukt zijn als je zoiets zegt?’
‘Mama.’
‘Wat Mama. Komt ze eraan?’
‘Nee’, lachte Truus. ‘Rustig maar. Geen paniek.’ Bert zuchtte opgelucht.
‘Maar wat bedoel je nou precies?’
‘Mama heeft laatst aangeboden dat ze ook wel wat wil bijdragen. Als voorschot op de erfenis.’
‘Wanneer heeft ze dat gezegd?’
‘Toen we op de beurs waren, in Utrecht.’
‘Dus niet toen ze bij die specialist vandaan kwam?’
‘Nee, haal je maar niks in je hoofd. Ze wordt honderd.’
‘Dat bedoelde ik niet. Hoeveel wil ze dan bijdragen?’
‘Het verschil met een maximum van tien.’
‘En dat zeg je nu? Laat je me eerst half Nederland rondrijden en kom je nu met dat verhaal.’
‘Ja, sorry schat. Jij was heel erg druk met je eigen gedram.’
‘Nou ja zeg. Sorry hoor. Als ik dát had geweten. En ze hoeft het niet terug?’
‘Nee, ze vindt het leuk iets met een warme hand te schenken.’
‘Je moeder met een warme hand. Dat klinkt verdacht. Meestal voelt ie als poolijs.’
‘Mijn moeder is een schat. Ze heeft je zelfs als schoonzoon geaccepteerd.’
‘Dus je weet zeker dat ze niet stiekem een valkuil heeft gegraven waar wij straks collectief indonderen?’
‘Neu’, zei Truus.
‘Je zei “neu”. Dat is geen volmondig “nee”. Ik proef iets van…”
‘Omdat ze natuurlijk niet in haar eigen valkuil wil duvelen’, onderbrak Truus.
‘Die snap ik niet’, riep Bert.
‘Ik wel. Als tegenprestatie wil ze komende zomer met ons mee op vakantie. En dan is zo’n valkuil niet erg slim.’

Bart

Powered by WPeMatico