De vistrap

In onze stad, het altijd weer mooie historische Doesburg, heeft men besloten tot de aanleg van een vistrap. Een heuse trap tussen de IJssel en oude IJssel. Twee rivieren die al de nodige eeuwen ongestoord langs dit Hanzestadje stromen. Het heeft even geduurd voordat ik begreep wat er precies moest gebeuren, maar na wat aanvullende uitleg in de krant snap ik inmiddels dat er een enorme behoefte is ontstaan aan vrije visbewegingen tussen beide rivieren. Vanwege het niet te overbruggen hoogteverschil kan dat blijkbaar niet langs de natuurlijke weg.

Omdat ik een echte Hollander ben, ben ik uiteraard meteen op zoek gegaan naar nut en noodzaak van deze miljoenen kostende operatie. En jawel, ik heb het gevonden: Dankzij deze vispassage kunnen de vissen vanuit de IJssel vrij de oude IJssel binnen klünen en kunnen dan doorzwemmen richting de paaigebieden die tot ergens in Duitsland reiken.

Toegegeven, het is een eindje zwemmen, maar voor de liefde doe je alles. En dat “alles” is best veel want onderweg liggen de nodige gevaren op de loer. Zo zijn er onze sportvissers die het langszwemmende peloton tijdens de broodnodige revaitillering graag uitnodigen voor een stevige lunch. En dan natuurlijk “het eindje” zwemmen. Ik vind het op de fiets al ver, laat staan dat je als vis de dikke dertig kilometer moet zien te overbruggen.

Daarnaast vraag ik mij af of het wel verstandig is de visgrenzen open te zetten. Voordat je het weet zwemmen complete scholen Duitse vis vrij richting onze kust en dan borrelt meteen de vraag of onze rivieren wel geschikt zijn om zoveel vis te verwerken.

Maar goed: de aannemers zijn inmiddels een half jaartje bezig om de boel -van, of beter gezegd, -in de grond te krijgen. Volgens het inmiddels omgewaaide informatiebord gaat het nog wel even duren. En dat kan best kloppen want heel veel activiteit valt er momenteel niet te bespeuren. Mischien heeft het ermee te maken dat de Europese Unie het project mede ondersteunt. En die zijn te druk met de Brexit.

Hoe dan ook: eind dit jaar moet de eerste vis via de trap de Oude IJssel inzwemmen. Doesburg kennende zal dat op passende wijze worden gevierd. Ik zie dan ook hordes in middeleeuwse kledij gestoken inwoners langs de kant wuiven naar de eerste passerende vis die vermoedelijk vijftig meter verderop op eveneens feestelijke wijze aan een haak wordt geslagen om vervolgens op een middeleeuws vuurtje te eindigen.

Ik ga dat allemaal niet meemaken. Ik heb namelijk een enorme pesthekel aan vis.

Bart

Powered by WPeMatico