‘Morgen Bart’, hoorde ik een stem achter mij. Ik draaide mij om en keek in het gezicht van mevrouw Barendsen van 74B. Ze was haar hondje aan het uitlaten.
‘Morgen mevrouw Barendsen. Hondje aan het uitknijpen? Trouwens, wat heeft hij een leuk jasje aan’, merkte ik op na de ontdekking van een rood lapje, wat met een touwtje om zijn middel was geknoopt.
‘Ja hè? Stroefje heeft het koud. Dat kan ook niet anders met dat weer. Of niet, Stroefje?’ Ze bukte zich en trok het beschermende lapje wat recht.
‘Is ie niet waterdicht?’, vroeg ik.
‘Volgens de winkel wel’, zei ze.
‘Ik bedoel schroefje’, doelend op de hond.
‘Stroefje, niet schroefje. Met een Strrrrr, niet met een Schrrr.’
‘En, heeft hij afgelopen vrijdag nog gevlogen?’
‘Hoe bedoel je?’
‘Nou ja, met die storm kun je toch leuk vliegeren met zo’n hondje’, lachte ik.
‘Is niet leuk, Bart. Stroefje heeft hoogtevrees.’
‘Maar hoe moet het nou als hij moet poepen?’, vroeg ik. Moet dan zijn broekje uit?’
‘Nee hoor, hij is van achteren open. En ook van onderen. Voor als hij moet plassen.’
‘Handig zo’n jasje. Maar eh… volgens mij staat hij nu te plassen. ik zie een straaltje tussen zijn voorpootjes vandaan komen.
‘Voorpootjes?’ Ze bukte zich opnieuw.
‘Inderdaad’, stelde ze vast. Maar ik denk dat ik al weet hoe dat komt.’
‘Ik ook’, lachte ik. Je hebt het touwtje van zijn jasje om zijn piemel gedraaid en vastgestrikt. Geen beweging meer in te krijgen.’
Bart
Powered by WPeMatico
Leave a comment
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.