‘Maar die Ronnie had toch ook nog een zus?’, vroeg mijn echtgenote.

‘Ja, klopt. Frietje.’
‘Frietje?’
‘Ja, eigenlijk Frida maar iedereen noemde haar Frietje. Vanwege haar postuur.’
‘En hoe ziet een frietje er in jouw beleving dan uit?’
‘Dun, goudbruin en een beetje gebogen.’
‘Hm, en vond je haar leuk?’
‘Ze was wel leuk, maar niet aantrekkelijk leuk. Ze was twee jaar jonger dan Ronnie. Een bakvisje.’
‘Een bakvisje en een frietje. Toe maar.’
‘Waarom heb je het eigenlijk over haar?’, vroeg ik.
‘Nou ja, Ronnie had het er indertijd over dat jij een oogje op zijn zus had.’ 
Ze keek me met half dichtgeknepen ogen aan. Ik had alweer spijt van het melden van mijn ontmoeting.
‘Ik? Een oogje op Frietje? Ben je gek! Nee hoor.’ 
‘Je bloost Bart. En dat na vijftig jaar’, plaagde ze.
‘Hou toch op. Wat moest ik met haar? Een saaie troela met uilenbrilletje, puntknietjes en met het postuur van een boekenlegger. Ik denk zelfs dat ze in de bibliotheek is geëindigd.’
‘Heb je achteraf geen spijt dat ze je niet wilde?’, lachte ze.
‘Spijt? Hoezo? Hou toch op over dat Frietje. Waarom zeur je zo door?!’
‘Nou ja, dat Frietje van jou is uiteindelijk naar Parijs getrokken, mannequin geworden, woont nu in Saint Tropez en staat in de Quote.
Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better