Franse keuken..

‘Ik vraag mij wel eens af hoe vaak die Fransen per dag eten’, vroeg Bert zich hardop af.
‘Hoezo?’, vroeg Truus.
‘Nou ja, die Marie Antoinette van hiernaast staat nu wéér in een pan te roeren.’
‘En is dat dan zo bijzonder?’, vroeg Truus.
‘Ze hebben net het ontbijt achter de kiezen. Dat is toch raar?’
‘Misschien eten ze vanavond iets wat nu al opgezet moet worden.’
‘Wat een kul, Truus. Dat doen wij toch ook niet?’

‘Wat doen wij ook niet?’, vroeg Tiny. Ze kwam met Hans hun veldje opgelopen.
‘Die Franse buren van ons. Ze hebben net het ontbijt weggekaand, staat zij meteen wéér achter het fornuis voor de volgende schranspartij.’
‘Die mensen vinden koken misschien wel leuk, Bert Jansen. Zulke wezens bestaan namelijk ook’, lachte ze.
‘Zo Bert, hoor je het eens van een ander. Misschien moest jij ook eens wat vaker de keuken in’, opperde Truus.
‘Dat lijkt mij niet goed voor de volksgezondheid. Daar krijg je epidemieën van’, lachte Hans.

‘Ik weet trouwens niet wat ze in die pan heeft gedaan, maar er is alle reden tot wanhoop. Mijn God wat een stank’, vond Bert.
‘Ze maakt een bouillabaisse’, wist Tiny.
‘En rijdt hij daar op?’ Bert wees naar een oud model Scenic die naast de caravan stond.’
‘Nee keukenbarbaar, dat is een franse vissoep. Een echte franse lekkernij.’
‘Doe mij maar een bak koffie, Truus.’

Een half uurtje later pakte de buurvrouw een kommetje en goot er een vingerhoedje vissoep in. Ze draaide zich om, keek naar Bert, begon te lachen en liep op hem toe met het kommetje uitnodigend vóór zich.’
‘Allo monsieur, un spécialité de la cuisine française. Tu peut goûter.’
‘Je mag het proeven, Bert. Gewoon aanpakken en vrolijk kijken’, riep Truus.
‘Merci, buurvrouw, het is nog wel heet!’, riep hij. ‘Hot, chaud.’ De buuf knikte, liep terug naar haar pan en begon weer te roeren. Het soepje lag toen al achter Bert tussen de struikjes.
Na enige tijd draaide ze zich opnieuw in zijn richting. Bert stak zijn duim op en bewoog zijn hand langs zijn gezicht. ‘Hmmm, formidabele.’
‘Slijmbal’, schold Hans. De buurvrouw wenkte nu enthousiast naar Bert. Die liep stond op, liep op haar toe en overhandigde het kommetje. Toen hij terug wilde lopen hield ze hem lachend tegen, hervulde de kom, nu tot de nok, zette hem op haar eigen tafel en nodigde Bert uit plaats te nemen. Ze schoof het stoeltje zelfs aan.

Truus, Tiny en Hans zaten aan de andere kant inmiddels te genieten van een frans chocoladebroodje. Bert worstelde naast de buuf aan het soepje.
‘Smaakt ie goed, Bert?’, riep Truus van afstand.
‘Volgens mij is je vriendin blij dat ze eindelijk een liefhebber heeft gevonden voor haar brouwsel.’
‘Jij kan deze vakantie niet meer stuk.’

Bart.

Powered by WPeMatico