treuren, verdriet, man, rouwHet was een schok voor veel van zijn vrienden. Marcel de Vries uit Scheemda kwam vorige week dinsdag uit de kast. Op de wekelijkse kaartavond lichtte hij zijn beste vrienden als eerste in. “Ik liep er al een paar jaar mee rond”, verklapt Marcel, “Het begon steeds meer te knagen aan me, dus ik kon het uiteindelijk niet meer voor me houden. Ik moest het kwijt, en ja dan zijn je beste vrienden toch de eersten die je moeten steunen, hoopte ik op.”

Na twee rondjes kwam Marcel dan uiteindelijk uit de kast dat hij CDA stemt. Volgens Marcel pakten de meesten van zijn vrienden het uiteindelijk goed op. “Bijna allemaal schrokken ze. Twee vrienden van me zeiden dat ze het wel wel vermoed hadden. Dat was op zich wel fijn om te horen. Gelukkig zijn er niet echt heel vervelende opmerkingen gemaakt. Ja, een van mijn oudste vrienden heeft daarna geen contact meer met me opgenomen, maar de meeste vrienden heb ik dus wel gehouden. Hoewel het nooit meer hetzelfde zal zijn.”

Marcel is achteraf wel opgelucht. “Natuurlijk had ik het eerder moeten zeggen. Na mijn vrienden heb ik het aan mijn ouders verteld. Mijn vader schrok er wel van en mijn moeder moest eerst huilen, maar goed, uiteindelijk accepteerden ze het toch. Ik snap het wel. Het is natuurlijk niet iets waar je op hoopt als ouder zijnde. Ik schaamde me dan ook het meest naar mijn ouders toe dat ik CDA stem.”

Marcel gaat vanaf volgende week naar een praatgroepje voor lotgenoten.

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better