De jalouzie

Toen ik afgelopen week op mijn werk de jaloezie voor het raam liet zakken, moest ik terugdenken aan een gebeurtenis van een jaartje of veertig geleden. Nu moet ik zeggen dat het mij tegenwoordig vaker overkomt, dat ik met enige regelmaat terugdenk aan de tijden van weleer.

Volgens mijn echtgenote heeft dat te maken met het domino-effect wat ontstaat als plotseling de eerste hersencel van een herinneringsrijtje omvalt. Dan worden vervolgens diegene die al lang liggen te maffen ruw gewekt met alle gevolgen van dien. Meestal voer ik dan meteen een intelligentietest uit door tot tien te tellen en daarna, als het foutloos is gelukt, nog even het alphabet op en neer te fluiten.

Ik had dus weer zo’n moment en na het vaste ritueel liet ik mijn gedachten terugzakken naar een periode in mijn leven die precies viel tussen het faillisement van mijn oude baas en het moment dat ik een verplichte legercarriere zou beginnen.

Deze tussenperiode duurde drie maand en om die tijd op te vullen deed ik wat klussen voor een bedrijfje wat handelde in jalouzien. Zo moest ik de lamellen tussen de touwtjes prutsen, koordjes rijgen en het kant en klare product in een plastic condoom verpakken en er de naam opschrijven van de bestellende klant. Gewoon heerlijk werk voor in zo’n tussenperiode.

Toen ik een maandje aan het werk was, viel mijn handigheid op en werd ik gepromoveerd tot buitendienstmedewerker. Ik mocht op klus en ik ging op klus. Zo stapte ik met enige regelmaat in mijn Austin Mini die speciaal voor deze klus werd uitgerust met een imperiaal op het dak. Het had wat weg van een doorlopende “mister Bean act” ware het niet dat deze figuur toen nog niet was ontdekt. Misschien heb ik ze wel op een ideetje gebracht. Hoe dan ook: ik ging daags afgeladen op pad om overal in de omgeving jalouzien op te hangen.

Toen ik dat een week of drie had gedaan, viel mijn handigheid opnieuw op en kreeg ik te maken met wederom een promotie: ik werd nu ook ingezet op garantie-gevalletjes. En gelet op de geleverde kwaliteit, had ik er bijna een dagtaak aan. Zo werd ik een weekje voordat ik de militaire dienst in zou gaan, op pad gestuurd naar een klusje in het Doetinchemse Oosseld waar een hele boze mevrouw mij op stond te wachten in de deuropening. Terwijl ik een blik door het raam wierp, zag ik op de vensterbank een hoopje aluminium liggen.

‘Hij is stuk’, zei ze terwijl ze me voorging naar de woonkamer. ‘Het is écht een kloteding en ik heb er enorme spijt van dat ik hem heb gekocht. Ik wil mijn geld terug’, brieste ze. Ik keek vanaf een afstandje naar het aangewezen “kloteding” en had al snel door wat er aan de hand was.

‘Wat is er precies gebeurd mevrouw ?’, vroeg ik zo rustig mogelijk. Ik had gezien wat voor een kolenschoppen er aan het eind van beide armen hingen…
‘Wat is er presies gebeurd ?’, herhaalde ze mijn vraag. ‘Jullie hebben dat ding verkeerd opgehangen’.

Ik keek naar het kozijn waar de bak nog steeds netjes op de juiste hoogte hing. Maar ik miste iets cruciaals aan het ding.
‘Oké, u had last van de zon, liep naar het raam, pakte de touwtjes en liet de lamellen zakken. En wat is er toen gebeurd ?’, informeerde ik nog steeds voorzichtig.

‘Het was meteen al. De monteur die hem heeft opgehangen heeft er een hele klos touw aan laten zitten. Dat was geen gezicht. Mijn man heeft ze toen netjes op maat geknip’.

Ik keek haar aan. ‘U heeft de bedieningstouwen op maat geknipt ?’, informeerde ik verbaasd.

‘Ja, en toen ik vanmorgen vanwege de zon dat kloteding voor het eerst liet zakken… toen gingen die touwen omhoog en kon ik ze niet meer houden. Ze schoten uit mijn hand, verdwenen in die bak daar (ze wees naar de jalouziebak)waarna het hele ding met oorverdovend kabaal naar beneden donderde…’.

In gedachten zag ik het hele filmpje als een slapstick aan mij voorbij trekken. Ik ben dan ook maar snel naar mijn auto gelopen om wat spullen te pakken. Als ze op dat moment mijn nauwelijks te onderdrukken slappe lachbui had gezien, dan had het Nederlandse leger het die week daarop waarschijnlijk zonder mijn bijdrage moeten doen…



Bart

copyright Brompot november 2016

Powered by WPeMatico