We hadden het duidelijk afgesproken: niet meer dan drie markten verspreid over drie weken. En dus waren we bezig met de laatste markt waarna de stempelkaart vol zou zijn en ik deze mijlpaal met een pot bier zou afsluiten.

‘Goh, wat een leuk winkeltje’. Ik keek even in de aangewezen richting en ontdekte een badpakkenwinkel. Tenminste, er hingen wat badpakken aan een hangertje buiten op de stoep met daarbij de psychologische uitnodiging binnen vooral verder te kijken.

‘Even binnen kijken’, zei ze. Ze wachtte mijn standaardzucht niet af en liep naar binnen.

Ik had al een paar weken opmerkingen opgevangen rond de aanschaf van een nieuw badpak. Inclusief alle argumenten waarom dit een nodige aankoop zou moeten zijn. Maar gelet op de afspraak dat dit toch de laatste dag zou worden, had ik er wel vrede mee en sukkelde ook ik de negorij binnen.

‘Bonjour’, riep een speciaal voor deze branche geselecteerde verkoopster. Een slanke den met een behoorlijke boezem en een bruin verbrandde toet.
‘Bonjour’,  geitte ik terug.

Mijn echtgenote was inmiddels ergens tussen de honderden badpakken verdwaald geraakt. Ik pakte mijn mobiel en ging geleund tegen een rek wat staan faceboeken.

‘Bart, kom eens’, hoorde ik een bekende stem roepen.
‘Steek je hand eens op, ik weet niet waar je bent’, riep ik terug.

Even later stond ik naast haar en bewonderde een kleurrijk badpak wat ergens uit een rek was getrokken.

‘Zou mij die passen ?’, vroeg ze. Ik keek alsof ik er verstand van had.
‘Geen  idee, schat. Hangt er geen andere maat ?’.
‘Kijk jij eens’, vroeg ze.

Een fractie later had ik één badpak in mijn hand en lagen er vier op de grond. Uiteraard raapte ik ze op en probeerde ze tevergeefs weer terug te hangen.

‘Deze is toch leuk ?’, vroeg ze.
‘Ja, echt leuk’. Ik meende het.

‘En nog een leuk prijsje ook’, zei ze met een knipoog. Ik ben nu eenmaal de kassier in het gezin. Ik keek op het kaartje en probeerde de waarde van het stukje stof in gedachten in overeenstemming te brengen met datgene ik op het kartonnetje geschreven zag staan.

‘Of is hij te duur’. Ik haalde de schouders op. ‘Dat bepaal jijzelf, toch ?’, zei ik met een ongekende gulheid.

‘Zal ik hem eens passen ?’, stelde ze voor.
‘Ja hoor, doe maar’, zei ik.

Drie tellen later stonden we bij iets wat voor paskamers moest doorgaan. Drie hokjes met een drietal knalrode gordijnen die met ringen bleken opgehangen aan een centrale buis.

De verkoopster stond er lachtend bij. Ik ook. Het was echt zo leuk.

‘Gaat het ?’, informeerde ik door het rode gordijn.
‘Nou, ik vind hem toch niet zo leuk’, zei ze.
Ik wist het. Met alle respect voor de vrouw, maar blijkbaar hebben ze allemaal een afkeer van de stelling “in één keer goed”.

Het gordijn schoof open en de verkoopster stond er meteen bij. Er werd wat gemummeld en ze liep weg.

‘Ze kijkt even’, zei ze.
‘Ja, dat ken ik’, mompelde ik.

Het was inmiddels lekker druk bij de paskamers. De andere stallen waren nu ook bewoond. Toen kwam de verkoopster weer aangehakt met een arm vol badpakken.

Toch wel een leuke mooie vrouw moest ik vaststellen.

‘Vind je deze leuk, Bart ?’.
‘Ja hoor’, zei ik.

Het gordijn ging dicht en er werd gepast.

‘Wat kost die ?’, informeerde ik voorzichtig.
‘Een koopje, volgens mij veertig euro’.

‘Dat is niet duur. Zit ie goed ?’, vroeg ik ietwat te hoopvol.
‘Ja, geweldig’.

Op dat moment ging het gordijn open en stond mijn echtgenote in een keurig badpak. Op haar rug hing het kaartje. Ik kon er bijna bij… bijna.
Ik zag een paar met hanepoten geschreven cijfers.

Terwijl ik nog iets verder naar voren boog, ontdekte ik de werkelijke prijs van honderdentien euro, raakte vervolgens uit balans, greep het gordijn waarna de centrale gordijnstang met een luid geraas naar beneden donderde.

De gevolgen waren enorm: twee blote gillende dames, een kapotte stang, een echtgenote met een veel te duur badpak en een verkoopster die in één keer transformeerde in een lelijke eucalypta. Tja. We zijn niet zo lang meer in de winkel gebleven.

Van het afsluitende biertje is niets meer terecht gekomen.

Bart

Copyright brompot juni 2017

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better