Het verkeerde been.

‘Wat ben jij nou aan het doen?’, vroeg mijn echtgenote toen ik wat aarzelde om het bed te verlaten.
‘Ik denk bewust na over welk been nu het handigst kan worden ingezet om uit bed te stappen.’  Ik meende te zien dat ze met een losse hand een beweging maakte bij haar voorhoofd.
‘Wat is dit nou weer. Gaat het wel goed met je?’
‘Ik heb er gewoon over nagedacht. Je hoort zo vaak dat iemand met het verkeerde been uit bed is gestapt. Dat kan niet alleen een grappige opmerking zijn, daar moet in het verleden over zijn nagedacht.’

‘Ik denk dat jij teveel vrije tijd hebt, Bart. Dan ga je over dit soort idiote dingen nadenken.’ Ze schudde haar hoofd.
‘Dat kun je nu wel zeggen, maar denk eens na. Hoe vaak zeg je dat niet tegen mij.’
‘Hoe bedoel je?’.
‘Nou, dat ik met het verkeerde been ben opgestaan.’
‘Vind je het goed dat ik dit onzinnige en stompzinnige gesprek nu beëindig?’
‘Kijk schat, ik observeer je nu al een paar dagen en ik zie dat je van de vier dagen, drie keer met je rechterbeen als eerste bent uitgestapt.’ Ze keek me veelbetekenend aan.
‘Ik zeg hier niks meer over’, zei ze.
‘Gisteren begon je met links. Herkenning bij?’
‘Bart, alsjeblieft. Ga wat zinvols doen.’
Ik vond echter dat ik nog even door moest borduren.

‘Gisteren stapte je met links uit, ik vond je gisteren soms een beetje lastig doen.’
‘Lastig? Hoezo lastig?’ Ze reageerde fel.
‘Nou ja, je vond dat ik me als een oud wijf gedroeg en je bleef daar de hele dag een beetje in hangen.’
‘Nou, dat was toch ook zo? Als jij mij gaat uitleggen dat ik de was op een andere manier in de machine moet doen, dan klopt mijn stelling van “oud wijf” wel.’
‘Schat, ik zag een alternatief wat het voor jou wat gemakkelijker zou maken.’
‘Nee Bart, je bemoeide je met iets waar je je niet mee moet bemoeien. En zo ook met dat breipatroon. Waar bemoei je je mee man.’
‘Hallo, ik ben analytisch heel sterk. Dat bied ik je aan. Maar dat wordt dan blijkbaar niet gewaardeerd.’

‘Ik ga naar beneden. Ik wil het er gewoon niet meer over hebben.’
‘Met welk been stapte je nu als eerste uit bed? Ik heb het net niet kunnen zien.’
‘Geen idee. Vul dat zelf maar in’, riep ze vanaf de overloop.

Tja… ik voorzag een stroef ontbijt.

Bart.

Powered by WPeMatico