Slippertje

‘En, wat vind je dan van deze?’, Truus stond voor enorm rek met strandslippers en trok een modelletje tussen de anderen naar voren.
‘Schat, ik wil geen teenslippers. Ik wil slippers met een band over de voet.’
‘Jawel Bert, maar die zijn niet zo leuk. Kijk nou, deze zijn heel modern en heerlijk om over de camping te lopen.’
‘Ik wil ze niet. Klaar.’ Hij liep door naar een volgend rek.
‘Maar waarom dan niet?’, vroeg ze.
‘Omdat ik niet zo’n ding tussen mijn tenen wil. Dat doet zeer! Kijk, hier hangen ze die ik bedoel.’ Hij trok de slippers naar voren.
‘Dat is niet jouw maat.’
‘Het gaat niet om de maat maar om het model. Kijk dan. Deze heeft een zachte band van badstof.’
‘Bert, dat ziet er niet uit. Dan moet je ook van die witte bootsokken aantrekken. Met van die gekleurde streepjes aan de boord.’
‘Ik wil geen boot. Ik wil slippers.’ Truus slaakte een diepe zucht.
‘Eigenwijze drol. Maar goed. Hangt jouw maat er tussen?’ Truus schoof stuk voor stuk de slipperparen aan de kant.
‘Zo zijn we een uur bezig. Ga eens aan de kant? Dat kan ook anders.’ Truus deed een stapje opzij en Bert begroef zich in het rek.
‘Hier heb ik de juiste maat. Helemaal de achterste. Kan er bijna bij.’ Er klonk een zwaar gekreun van tussen het rek, gevolgd door een vloek en een lawine van een vijftig paar slippers.
‘HEBBES!!!!’, riep hij triomfantelijk terwijl hij ze als een trofee hoog hield. Hij gooide ze vervolgens vóór zich op de grond en stapte in. Truus probeerde ondertussen de berg weer terug te hangen.

‘Nou schat, wat vind je ervan?’ Truus keek op en schudde afkeurend haar hoofd.
‘Wil je het echt weten?’, vroeg ze.
‘Probeer eens?’
‘Walgelijke dingen. Daar loopt Fransje Bouwer mee door de wagen.’

Bert wilde nu een stap naar voren zetten, maar er zat iets tegen. Hij raakte onverwacht uit evenwicht, viel voorover en trok in zijn val de volledige stellage van de muur. Hij eindigde met een daverende dreun op de betonnen vloer.
‘WAT DOE JE NU?????’, schreeuwde Truus. De vloer lag bezaaid met slippers en stellingonderdelen.
‘Ze zijn nu al stuk’, riep Bert beteuterd. Hij hield beide slippers hoog. De banden waren afgescheurd. Alleen het plasticje wat beide slippers van een vroege scheiding moest behoeden, zat nog vast.
‘EN WAT NU?’, riep Truus radeloos. Ze keek naar de enorme ravage en een naderende franse filiaalmanager met een enorm rood briesend hoofd.

‘Ik denk dat ik toch maar voor de teenslippers moet gaan, schat. Maar misschien is het beter dat jij dan de juiste maat uit het rek trekt.’

Bart

Powered by WPeMatico