‘Wilde Bertje echt niet mee? Of heb jij hem huisarrest met enkelband opgelegd’, vroeg Trees, de moeder van Truus en Tiny. Ze waren gedrieën met de auto op pad naar de camping-jaarbeurs in Utrecht.
‘Beide. En het één vloeit direct voort uit het ander’, lachte ze.
‘Het is wel een apart stuk vreten hoor, die Bert van jou’, wist Tiny.
‘Dat mag je wel zeggen’, riep Trees.
”Ach, ik hou nu eenmaal heel erg van apart eten. Zal ik de auto maar gewoon in de parkeergarage zetten? Lopen we zo naar binnen.’
‘Ik moet nog wel plassen’, riep Trees.

Even later liepen ze het beursgebouw binnen en kwamen terecht in een wereld vol campers, tenten, vouwwagens, caravans en overige kampeerspullen.
‘Kijk eens mam?’, vroeg Tiny. Ze was een enorme camper ingeklommen en stond in de deuropening te zwaaien.
‘Tjongejonge, wat is dit voor een kasteel?’
‘Wat een ding hè?’, riep Truus.
‘Ja, heel mooi. Willen jullie zo’n ding kopen?’, vroeg ze aan Truus.
‘Hahaha, Bert ziet me al aankomen. Nee hoor.’
‘Wat kost zo’n ding wel niet?’
‘Dat staat hier op een bordje’, riep Tiny. ‘Wat denk je van honderdduizend euro?’
‘O? Dan moet je even wachten tot ik afscheid heb genomen, Truus. Maar dat kan nog wel even duren.’
‘Laat Bert het maar niet horen!!’, lachte Tiny.
‘Hoezo?’, vroeg Trees.
‘Ach nee, grapje. Laten we maar naar de caravanafdeling gaan. Daar kwamen we toch voor?’
‘Ja, en voor de gezelligheid, riep Truus.
‘O, Truus, kijk eens?’ Trees was blijven staan voor een oud en klein Fiatje 600 met op het dak een enorme tent.
‘Ahhh wat lief. Wij hadden vroeger thuis toch ook zo’n rugzakje?’
‘Ja’, riep Trees. ‘En daar gingen we met zijn viertjes mee op vakantie. Weet je nog? Wij hadden geen caravan nodig.’

‘Kijk, dames. Als het aan mij ligt, gaan we deze caravan kopen’, zei Truus toen ze wat later voor een prachtig glimmende vierpersoons caravan van Duitse makelij stonden.
‘Hij is inderdaad mooi, Truus.’
‘Ja hè, en enorm praktisch. Mooie grote koelkast, vast bed, fijn keukentje en ruim genoeg om ’s avonds gezellig een spelletje te doen.’
‘Met Bertje gezellig doen?’, vroeg Trees met een lach.
‘Ik dacht dat Bert absoluut geen nieuwe caravan wilde?’, merkte Tiny op. ‘Hoe ga je dat doen dan?’

‘Met een lange adem. Je moet namelijk bij Bert het vergif altijd héél langzaam toedienen. Dat werkt enorm effectief.’

Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better