Kuscultuur…

‘Wat is Frankrijk toch een heerlijk land.’ Ik vond dat ik het moest zeggen.
‘Ja, mee eens schat. Echt geweldig. Maar vanwaar deze blije opwelling?’
‘Nou ja, de mensen gaan zo leuk met elkaar om. Veel leuker dan bij ons.’
‘Je bedoelt thuis?’
‘Ja. Bij ons zeggen ze amper iets tegen elkaar. Hier wordt er gekust. Heerlijk.’
‘Nou ja, ik vind het soms wat overdreven hoor’, vond ze.
Ik vond van niet. ‘Neem nou die leuke dame van hier tegenover. Ik heb even opgelet: ze is vanochtend al zes keer gekust.’
‘Dat komt omdat ze er kusbaar uitziet. Het is een prettig uitziende vrouw’, stelde ze vast.
‘Ik denk dat dát er niks mee te maken heeft. Het is meer een cultuurkwestie.’ Ik had er al eens over gelezen.
‘Dan ben ik toch meer van de Hollandse bodem. Ik ben er niet zo van’, lachte mijn echtgenote.
‘Nou, ik wel. Het heeft wel iets.’
‘Ach man, hou toch op. Je zou toch niet willen dat ik Jan en alleman kus?’
‘Ik zou niet weten waarom niet’, zei ik.
‘Schat, luister. Neem nou ome Jan. Die man heeft geen tanden, scheert zich amper en stinkt verschrikkelijk uit zijn strot. Hallo die ome Jan, kus, kus. Nou Bart, ik dacht het toch niet.’
‘Maar ik kus tante Janny toch ook? Die zit op hetzelfde nest.’
‘Lieve schat, tante Janny stinkt niet uit haar strot, scheert zich en heeft al haar tanden nog. Die kus ík ook.’

Ik vond het voorbeeld onjuist en zei het. ‘Het gaat niet om het uiterlijk, maar om de affectie die je met iemand hebt.’
‘Jaja, ik hoor het je zeggen. De affectie. De genegenheid. Je weet het leuk te brengen.’
‘Kijk, ze wordt alwéér gekust’, stelde ik vast.
‘Nóg meer affectie. Het kan niet op. En kijk ze lachen. Ze geniet volop van de aandacht’, lachte mijn echtgenote.
‘Puur cultuur schat. Echt fantastisch volk.’
‘Ik geloof er allemaal geen jota van. Dit gaat puur om haar uiterlijk. Omdat ze een knap gezichtje heeft. Ze mag er wel een dweil onder leggen.’
‘Hoezo?’, wilde ik weten.
‘Vanwege dat gekwijl van die kussende kerels.’
‘Schat, je bent veel te negatief. Zo zit de Franse wereld niet in elkaar.’ Ik wist het zeker.
‘Dat zal best. Maar ik daag je uit’, lachte ze.
‘Wat dan?’
‘Ik prop eerst twee tenen knoflook en een visstick in haar mooie mond. Mag jij haar daarna kussen.’

Bart

Powered by WPeMatico