‘Joehoe, ik ben terug van het toilet’, riep ik door de voortent.
‘En?’, vroeg mijn echtgenote. Ze kwam naar buiten.
‘Wat èn?’, wilde ik weten.
‘Nou ja Bart, meestal volgt er dan wel de één of andere belevenis’, verduidelijkte ze en plofte in de stoel. ‘Brandt los.’
‘Ik zou niet weten wat je bedoelt.’
‘Kom op man. Gisteren kwam je als een John Wayne wijdbeens teruggelopen omdat het papier op was en je een nieuw rolletje nodig had.’
‘John Wayne?’ Ik snapte het niet.
‘Ja, je liep alsof je net na een zware rit door de prairie van het paard was gestapt. Met de smoking gun nog in je broek.’
‘Leuk hoor!’
‘Hahaha, en ik herinner me ook nog de keer dat het scharnier van de bril afbrak en je met bril en al klem tussen de pot en de muur kwam te zitten.’
‘Kon ik niks aan doen. Dat ding was verrot.’ Dat kon ik me nog goed herinneren.
‘En dan is er nog het verhaal over het toiletrolletje wat uit je handen schoot en bij de buurman terecht kwam en daarna doorrolde.’
‘Kwam door die Duitser naast mij. Die schopte hem verder.’
‘Het verhaal van het slot wat niet open te krijgen was, of de deur die je opentrok en daar de buurvrouw met haar onderbroek op de enkels ontdekte.’
‘Ze had hem niet op slot gedaan, de muts.’
‘Het verhaal van de stinkende Fransman die volgens jou voor het eerst in zijn leven bruine bonen had gegeten. En die keer dat er een huilende Hollander naast je zat.’
‘Ja, die kon blijkbaar moeilijk afscheid van zijn kleiwerkje nemen.’ Ik moest er nog om lachen.
‘En de telefoon die uit je borstzakje viel en in het riool verdween? Nooit meer iets van gehoord…’
‘Hij gaat nog steeds over’, zei ik. Ik had dat met háár telefoon getest.
‘Telefoon uit het riool, moet niet gekker worden. Dus Bart, het is elke dag wel wat.’ Ze grinnikte. ‘Koffie?’
‘Ehhh, laxeert dat?’, vroeg ik.
‘Laxeren? Hoezo?’
‘Mijn belevenis van de dag: ik heb net een half uur tevergeefs op de pot gezeten, ik zit compleet verstopt.’
Bart.
Powered by WPeMatico
Leave a comment
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.