‘Wat doen we met de Sinterklaas dit jaar?’, vroeg mijn echtgenote. We zaten aan het ontbijt toen ze deze rondvraag lanceerde.

‘Ik denk dat we hem maar moeten laten leven. Jij een ander idee?’
‘Serieus. Gaan we het vieren?’
‘Nou ja, als het om een feestelijke rituele verbranding gaat, ben ik vóór.’
‘Bart, kan ik even serieus met je praten?’ Ze was boos.
‘Schat het is half acht in de ochtend. Kun je het niet over de kwaliteit van de yoghurt hebben? Die is namelijk echt waardeloos.’
‘Wat mankeert er aan de yoghurt?’
‘Waterig. Aanbiedinkje?’
‘Hij was in de bonus. Het lijkt mij wel gezellig om het met zijn allen te vieren.’
‘Wie hoort er bij “met zijn allen?”
‘Kinderen, kleinkinderen, mijn moeder. Jij mag ook komen en ik ben er dan ook.’
‘Dus Diewertje Blok komt ook?’
‘Wie? Wie bedoel je?’
‘Je moeder. En wordt de Sint ook nog uitgenodigd?’
‘Welnee, de kleintjes geloven niet meer, toch?’
‘Dus we vieren Sinterklaas zonder Sinterklaas.’
‘Ach ja, het gaat toch om het idee?’
‘Oké, dus dat is tegenwoordig het uitgangspunt? Dat het om het idee gaat?’ 
‘Ja toch?’
‘Mooi, het biedt wel perspectief voor de nabije toekomst.’
‘Man, wat praat je weer cryptisch. Wat bedoel je nou?’
‘Nou ja, wanneer was je moeder ook alweer jarig?’
Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better