Millieu

‘Goh, onze koninklijke puntmuts zit in Noorwegen’, riep ik terwijl ik er een artikeltje over in de krant las.

‘Wie?’, vroeg mijn echtgenote.

‘Alex en Max. Ze zijn een paar dagen fjorden spotten.’

‘Man, waar heb je het over?’ Ze kwam de kamer in.

‘Heb je de krant niet gelezen?’, vroeg ik. ‘Ons Koninklijk paar is in Noorwegen.’

‘O, dat. Ja dat heb ik op het nieuws gezien. Leuk joh! Maxima stond weer als vanouds te schitteren. Echt een prachtig mens.’

‘Jammer dat die clown er dan weer naast staat. Hij mag zich wel eens scheren. Wat moeten ze daar eigenlijk?’

‘Staatsbezoek. Voor het verstevigen van onze onderlinge vriendschap.’

‘Kunnen ze geen appje sturen? Moet je zien wat dat kost.’

‘Ach, het is voor een goede zaak. Het thema is millieu.’

‘O, is hij daarom met het vliegtuig gegaan. Om het goede voorbeeld te geven.’

‘Hoe zouden ze er anders moeten komen?’

‘Misschien met de trein? Of met de fiets? Dan trek je pas aandacht.’ Ik vond het wel een optie.

‘Doe normaal man. Op de fiets!’

‘Nou ja, er zijn ook actievoerders op de fiets naar Glasgow gefietst. Dan doe je echt iets voor het millieu!’

‘Zie jij Alex en Max op de fiets naar Noorwegen fietsen?’, vroeg ze.

‘Nou nee, niet direct. Maar er zijn best nog alternatieven te vinden. Hij kan ook goed schaatsen.’

‘Er ligt geen ijs’, lachte ze.

‘Misschien met zijn wastobbe er ligt nog zo’n ding van een paar miljoen in de haven.’

‘Ja, in Griekenland. En wat denk je wat zo’n speedboot met het millieu doet?’, vroeg ze.

‘Dat valt best mee schat. Geef ze een paar roeispanen en ze roeien volkomen co2 neutraal naar Noorwegen.’

Bart