‘Wat was jij nou aan het doen?’, vroeg mijn echtgenote toen ze de kamer binnenliep.
‘Ik zong een kerstliedje’, zei ik.
‘Wat zong je dan? Zing nog eens?’
‘Ik zong Stille Nacht. Ik immiteerde Gordon.’
‘Je zong vals.’
‘Ik kan gewoon ontzettend goed immiteren.’
‘Ik ben dat zingen helemaal niet van je gewend. Is er iets aan de hand?’, wilde ze weten.
‘Nee hoor. Of, liever gezegd: ja.’
‘Wat dan?’
‘De kaarsen zijn te dik voor de standaards. Ze staan dus los en lazeren om. Conclusie: Je hebt de verkeerde gekocht.’
‘Schil je er een stukje af en duw je ze erin. Hoe moeilijk kan het zijn?’
‘Heel moeilijk. Ik heb er al een stukje afgesneden.’ Ik liet het resultaat zien.
‘Je hebt er teveel afgehaald. Je kunt het proberen met druppelen.’
‘Druppelen? Wat bedoel je? Wat moet ik druppelen?’
‘Je ogen!’
‘Ach Bart, kom op. Kaars aansteken, vet in de houder druppelen, kaars erin steken en vasthouden.’
‘Ah, kijk, nou snap ik je. Heb jij lucifers?’
‘Een aansteker. Kan ook.’ Ze liep naar de keuken en kwam terug met een aansteker.
‘Let op: grote truck!’ Ik ontstak de aansteker en hield de vlam onder de kaars.
‘Druppelt hij al?’, vroeg ik.
‘Stop! Hij staat in de fik!!’
‘Klotekaars! Koop dan ook meteen de goede maat.’ Ik kon hier zo pissig om worden!
‘Laat mij maar’, riep ze en graaide de aansteker en kaars uit mijn hand.’
‘Nou ja zeg. Ik was hier toch mee bezig?’, klaagde ik.
‘Ga jij nog maar even lekker in een hoekje in de keuken een liedje zingen.’
‘Liedje zingen?’
‘Ja. Zoiets als “zet een kaars voor je raam vannacht” Van Rob de Nijs. Misschien klink je dan iets minder vals.’
Bart
Copyright Brompot columns en korte verhalen december 2020
Powered by WPeMatico
Leave a comment
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.