Schade

‘Het wordt komende week weer warmer’, merkte mijn echtgenote op.

‘O ja?’, antwoordde ik dreugjes.

‘Ja, dat was gisteren toch op het nieuws? Je zat er bij!’

‘Niks gehoord. Komt omdat je moeder er steeds doorheen kraste. En dan hoor je niks meer.’

‘Nou ja zeg, doe normaal. Mama krast niet.’

‘Kom op, je moeder is net een kraai. Die beginnen ook op belangrijke momenten kabaal te schoppen.’

‘En ik heb het nieuws wél gehoord!’

‘Dat komt omdat haar geluid langs je heenvloog. Ze zond rechte signalen uit en aangezien ik er pal tegenover zat kreeg ik de volle laag!’

‘O ja, daar zat het in. Zeur!’

‘Lieve schat, weet je eigenlijk wel hoeveel decibellen er uit je moeder rollen als ze vol op stoom staat?’

‘Bart, het ligt aan je gehoor. Ik zou het een keertje laten testen.’

‘O ja, nou ligt het weer aan mijn gehoor.’

‘Ja, je bent inmiddels dik in de zestig. Dan gaat je gehoor achteruit. Dat is heel normaal!’

‘Nou, ik denk eerder dat het in de loop der jaren beschadigd is geraakt.’

‘Beschadigd geraakt? Waarvan? Je hebt je hele werkzame leven op kantoor gezeten.’

‘Ik heb op kantoor GEWERKT. Maar daar is het vast niet door gekomen.’

‘O nee? Waaraan dan wel?’, vroeg ze.

‘Lieve schat, hoeveel jaar komt inmiddels je moeder hier inmiddels over de vloer?’

Bart