Glashelder verzekeren met een aandeel in elkaar….

Onlangs ontving ik een nieuwe verzekeringspolis van de firma Interpolis. Voor alle duidelijkheid: dat is een verzekeringsmaatschappij. Het is overigens een bijzondere verzekeringsmaatschappij want voor alles wat je met deze club wilt afhandelen, moet je inkiezen bij de plaatselijke Rabobank. En dat is dan weer een instituut uit de categorie “noodzakelijk kwaad” want helaas helaas kun je tegenwoordig niet meer om ze heen. En dat voelt best benauwend.

Benauwend omdat je bent overgeleverd aan een clubje lieden waarvan je maar moet afwachten of ze je belangen goed vertegenwoordigen. En daar heb ik na de bankencrisis ernstige twijfel en behalve twijfel ook zorg om.

Ik plaats de bankiers tegenwoordig voor het gemak maar in het hokje van de financieel deskundigen, makelaars, advocaten en overigen die er om bekend staan er een tweede agenda op na te houden. Op het kaft van dit boekwerkje prijkt doorgaans met grote gouden sierletters het euroteken met direct daaronder hun eigen bankrekeningnummer.

Ik vertrouw het spul voor geen meter. Vooral als ik die tranentrekkende reclame van bijvoorbeeld de Rabobank zie met hun kreet “een aandeel in elkaar”. Dat doet me meteen denken aan Marten Toonder’s striphelden Hiep Hieper & Bull Super van de firma List & Bedrog.

Tja, ik ontving dus een nieuwe polis en die heb ik even nauwkeurig bekeken. En ja hoor, de Rabobank is van mening dat hun “aandeel in elkaar” vertaald moet worden in een maandelijks bedrag van acht euro vijftig wat men nodig acht om de zaken van Interpolis af te handelen. “Dienstverlening” heet dat. Ik vroeg mij meteen af waarom ik dat moest betalen naast de één euro vijftig administratiekosten die ook nog een keer maandelijks mag doneren aan deze hobby-club. Even gebeld dus.

‘U spreekt met de Rabobank afdeling verzekeringen, waarmee kan ik u van dienst zijn ?’, klonk een meisjesachtige stem met een licht Achterhoeks accent..
‘Dag, is je moeder er ook ?’, grapte ik. ‘Ik heb wat vragen over een verzekering’.
‘O, maar dan kunt u bij mij terecht. Zegt u het maar’.
‘Juffrouw, waarvoor moet ik acht euro vijftig per maand betalen aan de Rabobank voor een verzekering die ik heb afgesloten bij Interpolis ?’.
‘U heeft een verzekering bij Interpolis en nu vraagt u waarom u acht euro vijftig moet betalen’.
‘Precies, wat is dat voor een onzin ?’.
‘Wij behartigen de belangen van Interpolis meneer, en daar vragen wij een vergoeding voor’.
‘Dan lijkt het mij dat u die vergoeding in rekening brengt bij de Interpolis. Ik heb toch niet gevraagd om deze constructie ?’.
‘Helaas meneer, dat is nu eenmaal zo beslist’.
‘Dat is een stom antwoord juffrouw. Kunt u voor mij nakijken hoe dit bedrag is opgebouwd ? Is het een vast bedrag, of een percentage van de poliskosten’.
‘Vanwaar deze vraag meneer ?’.
‘Wel, ik overweeg een aantal polissen elders onder te brengen. Er blijven er helaas nog een paar hangen bij Interpolis. Ik ben dus benieuwd wat u hiervoor vraagt’.
‘Als u een momentje heeft, dan vraag ik het even na bij een collega’.

Vervolgens kreeg ik een saai wachtdeuntje in mijn oor gepropt.

‘Kopje thee ?’, vroeg mijn echtgenote.
‘Graag’.
Het deuntje deunde door en door en door…
‘Nog een kopje thee ?’.
‘Graag’.

‘Hallo meneer, dank voor het wachten. Ik heb het even gevraagd maar ik ben bang dat ik het u niet kan vertellen. We hebben even geen brochure beschikbaar’.
‘O, dat is raar. Ik dacht dat Interpolis altijd “glashelder” hoog in zijn reclamevaandel had staan. En wat nu ?’.

Ik vind dat soort antwoorden volstrekt idioot “ik ben bang dat ik het u niet kan vertellen”. Ze weet het dus wel, maar ze is bang om het aan mij te vertellen. Omdat ze de brochure niet heeft. Wat een kul.

‘Ik zal het naar u toe mailen. Akkoord ?’.
‘Ja, als u te bang bent om het te zeggen, dan maar mailen. Wanneer kan ik het verwachten ?’.
‘Zo spoedig mogelijk’.
Ik knopte uit.

Vervolgens ben ik aan het shoppen gegaan op internet. Binnen een kwartier had ik een tiental alternatieve aanbieders. Potentiele maandelijkse besparing: flink wat euro’s op het totale pakket. En dan buiten de besparing op de “dienstverlening” van de Rabobank.

Die ga ik overigens voortaan doneren aan mijn echtgenote. Want als we het over echte gemeende dienstverlening hebben in relatie tot “een glashelder aandeel in elkaar”…

‘Kopje thee nog schat ?’.
‘Graag’.

Bart

Copyright Brompot Januari 2017.

Powered by WPeMatico