Misverstand….

Ze hadden ruzie, de campingbuurtjes naast ons. Mijn schoonmoeder zou spreken van een “onenigheidje” want in haar ogen staat ruzie gelijk aan het “met elkaar op de vuist gaan” en dat was niet zo. Een overigens volstrekt onbelangrijk detail daarbij: ze zit vijftienhonderd kilometer noordelijk van ons en ik kon dus dit akkefietje in alle rust, zonder discussie, als een ordinaire ruzie bestempelen.

In het kort de aanleiding: hij, onze rechter buurman had met haar, zijn echtgenote, aan het zwembad gelegen. Naast hem had onze andere, dus linker en bovendien alleenstaande buurvrouw, topless liggen zonnen. En onze buurman had steeds naar haar liggen gluren. Daar was de buurvrouw, zijn echtgenote, boos over.

Nu wil het geval dat ook ik daar in de buurt lag en tevens de ontblote boezem van onze linker buurvrouw had gezien. Met dat verschil dat ik er slechts kennis van had genomen.

Ik ben namelijk op een leeftijd gekomen dat ik de vrouwelijke borst als kunstwerkje van moeder natuur beschouw en overigens ook bewonder en niet zie als een lustobject. Hij blijkbaar wel, tenminste, in de ogen van de buuf.

Nu wil ik verder geen mening ventileren over dit kunstwerkje maar laat ik het dan zo formuleren: er zijn mooie werkjes en minder mooie werkjes. Ik vond er dus wel iets van en begreep binnen dat kader mijn buurman niet helemaal.

Hoe dan ook: heibel in de hut. En dan ook nog op zo’n manier dat ik een paar extra scheerlijntjes overwoog vanwege dreigend omwaai-gevaar. De buuf ging hevig tekeer.  Ik kreeg overigens het idee dat het lager ging dan “borsthoogte”. Laten we maar stellen “een flink eind onder de gordel”. Hij scheen wel vaker naar andere vrouwen te kijken en zij was daar wel klaar mee. Tenminste, ze had het over het “pakken van de koffers”.

Nu leek mij dat een lastig verhaal want ze waren met de caravan en dan neem je doorgaands geen koffers mee. Of het moet met voorbedachte raden zijn. In dat geval had de ruzie niets maar dan ook helemaal niets met een paar blootliggende kunstwerkjes te maken maar was het probleem een worteling van vóór die tijd. Ik kon het allemaal niet plaatsen.

‘Goh, wat is er toch hiernaast aan de hand’, vroeg de buurvrouw die topless had gelegen en indirect de oorzaak was. Ik haalde mijn schouders op. Ik kon toch moeilijk zeggen dat het met haar blote borsten te maken had.
‘Geen idee’, loog ik.

‘Hm, het is een beetje een vreemde man’, wist ze.
‘Hoezo ?’, vroeg ik.
‘Ik lag topless te zonnen en hij kon zijn ogen niet van mij afhouden’.
‘O’, bracht ik naar buiten.

‘Ja, u keek ook, maar op een andere manier’. Ze kneep haar ogen samen.  ‘U had het waarschijnlijk wel door, toch ?’.
‘Ik begrijp u niet’, zei ik.

‘Kom op man, je bent toch niet blind ?’. Ze keek me aan. ‘Laten we maar zeggen “met de groeten van Herman”‘.
Hij begon te bulderden van het lachen en liep terug naar zijn caravan.

Ik besloot met spoed een vertrouwelijk gesprek aan te gaan met mijn buurman.

Bart

Copyright Brompot juni 2017

Powered by WPeMatico