Scheerproblemen

‘Waarom laat je je baard niet staan?’, vroeg mijn echtgenote nadat ze mijn klaagzang over mijn scheerapparaat had aangehoord. ‘Ik hoor je elke dag schelden op dat ding. Of koop een ander.’

‘Ze hebben bij Philips gewoon niet nagedacht. Dit is zóóó onhandig’, zei ik nijdig.

Ik had sinds enige tijd een scheerapparaat waarbij de ontwerpers het wel een goed idee vonden om er een hele grote “aan en uitknop” op te prutsen. En die zat in het gedeelte waarmee je hem nou net vast moest houden als je een haarspeldbocht ging nemen. En aangezien mijn hoofd er door uitzakverschijnselen tegenwoordig velen kent, is het een ware martelgang om het ding aan de praat te houden. Elke bocht naar rechts geeft extra druk op het handvat waardoor hij uitschakelt. Ik heb hem al een keer nijdig in de hoek gemikt, maar ook dat hielp niet.

‘Ik heb geen mooie baard’, zei ik. ‘En ik kan het weten want vroeger had ik er één. Je kunt hem overigens nog bezichtigen op zolder want hij ligt in de trouwfotodoos.’
‘Ik weet hoe je eruit zag. Ik sta namelijk ook op die foto. Je had een rode baard en hij misstond je niet.’
‘Ik had een hekel aan het ding’, zei ik.
‘Gezwam, waarom liet je hem dan staan?’
‘Omdat ik een nog grotere hekel had aan scheren’, zei ik.
‘Je kunt je ook met een mesje scheren’, stelde ze voor.
‘Kan mijn huid niet tegen. Krijg ik pukkels.’

‘En wat ga je nu doen? Ik wil dat gezanik over dat apparaat niet meer horen.’
‘Ik heb geen idee. Jij hebt toch ook zo’n ding?’
‘Daar blijf je vanaf. Die is van mij.’
‘Nou ja, als die het beter doet. Ik kan het toch proberen?’ Ik vond dat het moest kunnen.
‘Nee’, zei ze bitserig. ‘Dat is een vrouwending.’
‘Oké. Kun je dat dan uitleggen? Wat is het verschil tusen mijn zogenaamde mannending en jouw vrouwending?’
‘Dat laat ik helemaal aan jouw verbeelding over.’ Ze pakte een stapel reclamefolders.

Ik moest even nadenken.

‘Weet je, ik snap het niet. Sinds de invoering van de emancipatie worden wij mannen geacht al onze mannendingen te delen. Er is niets meer vanzelfsprekend van ons.’
‘Gaan we nu over de emancipatie klagen?’, vroeg ze.
‘Nou ja, klagen, laatst wilde je een motorrijbewijs halen zodat je ook op mijn, sorry, onze motor kon gaan rijden.’
‘Ja, èn? Wij vrouwen hebben dat recht. Voor ons vrouwen is dat fun. Voor jullie pure noodzaak. Midlifebevrediging.’
‘Tjonge jonge, je draaft wel door.’ Ik vond het nu wel ver gaan.
‘Tja, waar moeten jullie mannen anders in vluchten. Zoveel mogelijkheden zijn er niet.’ Ze prikkelde me.
‘O, is dat zo?’ Ik zag er nog wel een paar.
‘Ja, een tattoo gaat niet vanwege je gevoelige huidje en jij een andere lief? Met al jouw gezanik en gezeur?’ Ze grinnikte.’Nee Bart, dat zie ik echt niet gebeuren.’

Ik heb besloten een ander scheerapparaat te kopen.

Powered by WPeMatico