Slimme buren…

‘Er valt me iets op’, zei Bert. ‘Hier schuin tegenover staan toch van die Fransen ?’
‘Zijn dat Fransen?’, vroeg Truus na enige tijd en met een afwezige stem. Ze las een libelle die ze van het tafeltje bij de toiletten had weggeplukt.
‘Ja, Fransen. Dat weet je toch? Daar hebben we het gisteravond nog uitgebreid over gehad.’
‘Geen idee’, ze haalde haar schouders op en las verder.
‘Ach ja, die hadden van die stinkende vis op de barbecue. Dat zei ik nog tegen je.’

Ze legde het blad met enige tegenzin op schoot en richtte zich tot Bert.

‘Lieve schat, ik hou geen boekhouding bij van alle onzin die jij allemaal uitkraamt. Oké, Fransen. Prima. En wat is daar dan mee?’
‘Niks’, zei Bert. ‘Ga maar verder met lezen. Is niet interessant.’
‘Wat is daar dan mee?’, vroeg ze na een moment van stilte.

‘O, wil je het nu toch weten? Ze hebben maar twee washandjes’, zei hij zachtjes terwijl hij zich een beetje in haar richting boog. 
‘Wat zeg je?’, ze hoorde het blijkbaar niet goed.
‘Ze hebben maar twee washandjes in gebruik’, riep hij nu iets harder.
‘Oké. En wat nu?’, vroeg Truus. De irritatieknop werd weer wat open gedraaid.
‘Nou, dat is toch heel raar en heel onhygiënisch?’, vond Bert.
‘O, is dat zo? En hebben ze inmiddels zichtbare pukkels, exceem of andere rare plekken ?’.
Bert haalde nu zijn schouders op. ‘Is me niet echt opgevallen, misschien moet ik iets beter kijken’.

‘Jij moet helemaal niet kijken, schat. Die mensen leiden hun eigen leven. Laat ze. Mag ik nu weer verder met lezen, of heeft onze Sherlock nog meer geheime zaken ontdekt’. 
‘Nou, het rare is dat ze met twee washandjes onder de arm gaan douchen’, voegde hij eraan toe. ‘Dat is raar, toch ?’.
‘Hoezo raar?’
‘Nou ja, wat moet je ermee, vroeg ik mij af.’
‘Wat dacht je van de onderkant en bovenkant? Twee aparte lichaamsgedeeltes. Héél hygiënisch dus.’
‘Laat maar’, zuchtte Bert.
‘Oké’, zei ze en trok de libelle weer voor haar neus.
‘Ze hebben trouwens wel dezelfde kleur’, zei hij na een poosje van stilte. ‘De washandjes. Die van boven en die van onder. Dezelfde kleur. Zwart.’

De libelle zakte nu door een enorme ruk.

‘Moet ik het je nu ook nog uitleggen, Bert Jansen? Ze hebben dezelfde kleur zodat ze zich niet kunnen vergissen. Hele slimme jongens, die Fransen’.

Bart

Powered by WPeMatico