Een kater

‘Goh meneer Jansen, mag ik u iets vragen?’ Voor hem stond een buurvrouw die Bert herkende als “het praatzieke ding” van twee huizen verderop.’ Bert stond op de oprit en was bezig met het schoonspuiten van de grijze kliko.
‘Jazeker mag dat. Tenminste, als u een niet te ingewikkelde vraag heeft want ik ben druk.’
‘Dat zie ik. Mijn Theo maakte de kliko ook elke keer schoon. Ik vond dat trouwens wel een beetje overdreven want hij was daar vaak een uur mee bezig en had dan liever niet dat ik hem zou storen.’
‘Dat schoonmaken vergt iets van opperste concentratie, buurvrouw. Maar uw vraag?’
‘O ja, de vraag: hebben jullie sinds kort een kat in huis?’
‘Nee hoor, niet sinds kort. Ze loopt hier al een dikke veertig jaar over de vloer. Hoezo?’
Ze keek hem verbaasd aan. ‘Katten worden toch niet zo oud?’
‘Er zijn gevallen bekend… maar vanwaar uw vraag?’
‘Dat zal ik u uitleggen. Er zit er regelmatig één in mijn tuin. En dat wil ik niet. Vandaar.’
‘Buurvrouw, ik kan u echt niet verder helpen. En als u het niet erg vindt, dan…’
‘Hij schijt me de hele boel vol en woelt de plantjes eruit.’
‘Dat zal dan vast die kat van Agnes zijn. Van hiernaast.’
‘Heeft die een kat?’
‘Ja, ene Peter en het is een rooie kater.’
‘O, dat rood heb ik niet zo goed gezien.’
‘Kan zijn dat hij een andere jas droeg. Dat doet ie van mij ook vaak.’
‘Dan moet ik maar eens bij de nieuwe buurvrouw aanbellen.’
‘Dat zou ik maar eens doen. Maar pas wel op want die kater van haar is behoorlijk agressief en heeft een erg kort lontje.’
‘O, is dat zo?’
‘Ja, afgelopen week wilde ik een kopje suiker lenen. Ik ben uiteindelijk maar naar de winkel gegaan want hij zou me aanvliegen. Het is een echte waakkat.’
‘O, maar dat is toch heel gevaarlijk?’
‘Valt wel mee. Zolang je niet tegen hem zeurt en hem gewoon zijn gang laat gaan.’
‘Maar hij schijt in de tuin.’
‘Dat riep die vriend van Agnes ook en begon tegen hem te zaniken.’
‘En toen werd die kwaad?’
‘Een kort lontje hè. Agnes heeft nooit meer iets van haar vriend vernomen.’

Bart

Powered by WPeMatico