Bert en Truus Jansen. De winterslaap #9 (vervolgstory)

‘Bel hem nou maar terug dat we zijn voorstel accepteren’, zei Truus. ‘Je kunt wel blijven onderhandelen, maar ik ben er onderhand wel klaar mee. We nemen hem.’
‘Dat vind ik altijd zo’n stomme opmerking’, riep Bert vanuit de keuken.
‘Wat?’, vroeg ze. ‘Hoezo stom? Wat bedoel je?’
‘Dat je er “klaar” mee bent.’
‘Dat ben ik ook. KLAAR. K-LA-A-R’, herhaalde ze spellend.
‘Ik bel niet, we gaan er morgenvroeg naar toe. Stel je voor dat hij toch nog iets met de prijs wil doen. Hij zou maar zó zelf kunnen bellen.’
‘Je bent een eigenwijze drol, Bert Jansen.’
‘Laat mij dan maar eigenwijs zijn, het scheelt flink in de portemonnee.’

‘Goedemorgen, kan ik u helpen?’, informeerde een dame aan de receptie.
‘Vast wel. Is verkoop al wakker?’, vroeg Bert.
‘Meneer Bakker is er nog niet maar kan elk moment binnenkomen.’
‘Wij hebben een optie op een caravan. Mogen we nog even kijken?’, vroeg Truus.
‘Ja hoor, wilt u misschien eerst nog een kopje koffie?’
‘Nee, die hebben we al op’, riep Bert terwijl hij met grote passen naar de caravan liep.’
‘O, kijk, de Muppet is er gemakshalve al vanuit gegaan dat hij is verkocht’, zei Bert terwijl hij naar het bord “verkocht” wees.
‘Inderdaad’, beaamde Truus. Ze probeerde de deur te openen. ‘Die zit op slot’, stelde ze vast.
‘Ja, dat doen ze altijd als ze verkopen. Dat is om vreemden buiten de deur te houden.’ Hij liep nog een keer keurend om de wagen heen, trok en duwde wat en rukte toen aan de disselbak. Er klonk een droge tik waarna het deksel scheef openschoot.
‘Wat doe je nu?’, vroeg ze.
‘Tja, het ding breekt helemaal af. Geen nood, dat wordt gerepareerd.’
‘Morgen familie Jansen’, hoorde hij plotseling de stem van de verkoper achter zich.
‘Goede morgen’, zei Truus. ‘U was er al vanuit gegaan dat wij hem zouden kopen?’
‘Nee, hoezo? Ik heb hem gistermiddag aan een andere familie verkocht.’
‘Wij hadden toch een optie?!’, riep Bert boos.
‘Optie? Nee, u zou mij terugbellen, maar u belde niet. En dan houdt het op. Eerlijk gezegd was ik er wel klaar mee.’
‘Klaar mee? Dat begrijp ik niet’, riep Bert.
‘Ik wel, meneer Jansen. En wat heeft u met die disselbak uitgespookt?’
‘Niks, toen ik hem wilde openen, brak die vanzelf af.’
‘Dat begrijp ík niet. Wat moest u met dat deksel? Er staat toch duidelijk “verkocht” op de caravan?’
‘Wij dachten dat hij aan ons was verkocht’, riep Truus.
‘Nee. Hier ben ik niet blij mee’, riep hij terwijl hij het kapotte deksel vastgreep. ‘Hoe gaan we dat regelen, meneer Jansen?’
‘Ik denk dat u het gaat repareren’, riep Bert pissig.
‘Dat klopt. En u betalen. Ik schat de schade toch snel rond de vijfhonderd euro.’

Bart

Powered by WPeMatico