‘Kijk, hoe raar’, begon ik mijn betoog vanaf het aanrecht.

‘Wat is raar?’, vroeg mijn echtgenote.
‘Het touwtje van mijn zakje is langer dan die van jou.’ Ik hield twee theezakjes omhoog. Er zat wel vijf centimeter verschil tussen.
‘Ja, en?’, vroeg ze zoals vrouwen in zo’n situatie kunnen vragen.
‘Nou ja, ik vind het wel lastig. Ik zet altijd de theeglazen naast elkaar en haal dan beide zakjes met één hand op en neer door het water.’ Ik deed het voor.
‘En wat is nu precies het probleem?’
‘Zie je niet wat er nu gebeurt? Of beter gezegd niet gebeurt?’
‘Nee, dat zie ik niet. En schiet nou even een beetje op want ik heb meer te doen.’
‘Omdat jouw touwtje korter is, bungelt hij bij de “op” van de “op en neer” steeds boven het glas.’
‘Man, zwam niet. Hou je mijn touwtje met links en die van jou met rechts vast. Twee handjes, snap je?’
‘Dat gaat niet want ik ben rechts. Links heb ik minder sturing. Kijk maar.’
‘Bart, alsjeblieft. Hou op met dat domme gezwam.’
‘Het probleem zit bij de fabriek. Ik denk dat de machine die de touwtjes knipt verkeerd is afgesteld. Had jij er gisteren geen last van? Jij hebt gisteren thee gezet.’
‘Moet ik hier serieus op ingaan?’, vroeg ze.
‘Ik stel een serieuze vraag’, zei ik. 
‘Dan krijg je nu een serieus antwoord….’  Ze trok de la los, pakte een schaar en knipte beide touwtjes op gelijke lengte.
‘Opgelost!’
Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better