‘Ik weet niet wat onze buuf Agnes aan het doen is, maar er komt een hoop herrie uit het pand’, stelde ik vast. 

‘Wat hoor je dan?’, vroeg mijn echtgenote. ‘Ik hoor niks bijzonders.’
‘Gekreun. Is die Pier van haar soms de Bonkevaart af komen zeilen?’
‘Geen idee. Ik denk dat ze de tuindeur open heeft staan.’
‘Nou, die kreunt niet hoor!’ Ik begon me te irriteren.
‘Is ze niet met die yogacursus bezig? Daar had ze het laatst over’, wist mijn echtgenote.
‘Wat moet ik mij daarbij voorstellen dan? Dat is toch niet meer dan een beetje huppelen op zo’n badkamermatje?’
‘Typisch weer een mannenopmerking. Yoga leert de geest, het gevoel en het lichaam te beheersen.’
‘Ik hoor het alweer, vaag en traag. En moet er dan zo’n herrie uitkomen?’
‘Joh, stel je niet zo aan. Ze doet tenminste nog iets met haar lichaam. Jij doet niks.’
‘Hallo, ik ben zevenenzestig. Ik heb genoeg gedaan voor mijn lijf. Hij moet het nu zelf maar even uitzoeken. Ach hoor toch!’
‘Ik denk dat ze zich nu even uitrekt.’
‘Ik denk dat ze nu in de platte knoop vliegt. Misschien 112 bellen?’
‘Moet jij niet iets belangrijks gaan doen?’
‘Morgen Agnes’, wenste ik haar toen ik wat later buiten stond te klussen en zij de deur uitliep.
‘Morgen Bart. Alles goed?’
‘Bijna, ik had drie foutjes.’ Ze moest lachen.
‘Ik maar één. Ik wilde vanochtend mijn katertje onder de bank vandaan halen maar kwam toen behoorlijk klem te zitten.’
‘O? Dat is vervelend’, vond ik.
‘Ja, maar gelukkig zit ik op yoga en dan kreun je jezelf er zo weer onderuit.’
Bart

Powered by WPeMatico

Share

Related Post

Leave a comment

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better