‘Goh, dat licht blijft vandaag wel heel lang op rood’, merkte een dame naast mij op. We stonden beide al een tijdje te wachten voor de openstaande brug.
‘Die wordt niet eerder groen dan dat die schuit voorbij is’, antwoordde ik terwijl ik haar lachend aankeek.
Ze had wel een prettige uitstraling vond ik. Leuk blond en met een gaaf, niet onknap gezicht. Ze had zich iets opgemaakt. Een streepje hier, een streepje daar. Niet ordinair of zo. Nee, gewoon netjes. Ik vermoedde dat ze in de secretaressebranche zat. En dat ze nu naar kantoor moest om hem misschien wel te openen. En dat haar baas, of nee, haar manager nu ongeduldig voor het kantoor heen en weer ijsbeerde en geïrriteerd op de klok keek. Waar blijft ze nou.
Zij leunde ondertussen met haar voet op de stoeprand.
Ik balanceerde met mijn scharnierpunt op de stang.
‘Tja, en dan denk je even snel met de fiets naar de stad te racen’, lachte ik. Ze lachte terug.
‘U moet werken?’, vroeg ze.
‘Nee, er is een aanbieding bij de Lidl. En daar moet je vroeg bij zijn. En u? U wel naar het werk?’
‘Ja, een soort van.’ Het klonk enigszins geheimzinnig.
‘En wat voor een aanbieding hebben ze bij de Lidl?’
‘O, niks bijzonders. Een dingetje om te prutsen.’
‘Ah, u bent een prutser?’, lachte ze. ‘O, ik heb u toch niet beledigd?’, haastte ze zich te zeggen.
‘Nee hoor. Als ik mijn echtgenote moet geloven dan klopt uw betiteling helemaal.’
‘En wat “prutst” u zoal?’ Ze keek er zo leuk bij. Zo tja… hoe zeg je dat: ze had zo’n open gezicht. Zoiets.’
‘Ik pruts vogelhuisjes. Voor de hobby.’
‘Wat leuk!’, riep ze enthousiast.
Inderdaad, wat was ze leuk. Zeer tot mijn tevredenheid zag ik de schuit door de sluis kruipen. Dat liep nog wel even aan.
‘Weet u, het is hier altijd raak. Volgens mij gluren ze stiekem met een camera. Als ze mij aan zien komen fietsen, draaien ze snel de brug omhoog’, mopperde ze.
‘Toch heeft u nog geluk’, lachte ik blij.
‘Geluk?’, blaatte ze.
‘Tja, als ik brugwachter was geweest, hadden we hier gezellig de hele ochtend gestaan.’
Ze lachte opnieuw. ‘Ach ja, dat heb je met prutsers…’
Bart
Copyright Brompot columns en korte verhalen februari 2021
Powered by WPeMatico
Leave a comment
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.