• De aai-pet

    Afgelopen week zat ik gezellig met mijn jongste kleinzoon van vier in de kamer op de bank. Hij aan de limonade, ik aan de koffie. Hij een ontbijtkoek, ik een stuk speculaas. We zaten lekker gezellig te keuvelen over de belangrijke dingen van het leven. Hij sprak daarbij enthousiast over de “aai-pet” en ik over […]

  • Een visioen

    ‘Ik weet dat ik u een rare vraag stel, mevrouw, maar verkoopt u op dit moment ook softijs ?’. Ze veegde haar handen af aan een rood geruite lap, wat met een rood plastic knijpertje aan een haakje hing. ‘Softijs, nee meneer’, lachte ze, ‘dat hebben we in deze tijd van het jaar nog niet. […]

  • Rare trekjes…

    Volgens mijn echtgenote trek ik altijd een raar gezicht als ik lees. En dan met name als ik onderaan de bladzijde ben aangekomen en om moet slaan. Ik schijn dan mijn bovenlip iets over mijn onderlip te duwen waardoor de boel wat scheef trekt. Ik heb het zelf eens willen bekijken voor de spiegel. Maar […]

  • Spiegeltje spiegeltje

    Vanochtend stond ik aangekleed en wel rond half zes voor de spiegel. Gewoon zo’n lange spiegel die veelal in de gang hangt en waarbij je ongeveer vijfenzeventig procent van je lichaam kunt bewonderen. Meestal kijk ik nog even alvorens weg te gaan. Een laatste controleblik zeg maar. Dat doe ik omdat ik vaak niet goed […]

  • Een boodschapje

    Ik was onlangs uitverkoren voor het uitvoeren van een simpele opdracht: “ga naar de winkel en haal twee roombotercakes”. Er was wel een kleine hindernis ingebouwd want de winkel lag in Heerenveen, een kleine honderdvijfendertig kilometer boven Doetinchem. Normaal gesproken zou je niet zo snel naar Heerenveen gaan, of je zou een echt dwingende redenen […]

  • De kuch…

    Ik had al een paar weken last van een irritante hoest. Nou ja, hoest, het was meer een langdurige kuch met een doorlooptijd van minimaal tien seconden. En hij kwam steeds op een tijdstip waarop je hem niet kon gebruiken. Zoals het moment waarop je besluit een belangrijke mededeling te doen die vervolgens smoort in […]

  • Het snoepje..

    Hij wilde de winkel uit en ik de winkel in. En dan onstaat er zo’n overbekend moment waarop je op basis van beleefdheid iemand al dan niet de eer laat om als eerste over de drempel te stappen. Het is maar een fractie van een seconde. Een flits. Op een mensenleven een niet meetbaar moment… […]

  • De Mac

    Er was een probleem: we kwamen uit een lange file op de A12 en landden daardoor te laat op de A18 om thuis nog fatsoenlijk te kunnen koken en aansluitend te eten. Te laat omdat ik dan te lang met mijn spijsvertering bezig zou zijn en mijn darmen pas ver na middernacht tot rust zouden […]

  • Tijden veranderen…

    Hij zat naast me op een bank in de stad. Met zijn onderarmen steunend en leunend op zijn bovenbenen, hield hij met zijn handen een telefoon omklemd van waaruit twee touwtjes staken die naar zijn oren leiden om ergens in zijn gehoorgang te eindigden. Tenminste, dat vermoeden had ik. Meer kon ik ook niet zien […]

  • Bokworst

    Onlangs ging mijn echtgenote een dagje uit met een vriendin en bleef ik alleen achter. Nou ja, alleen, ook onze hond moest thuisblijven en hield mij noodgedwongen gezelschap. En dat had best gezellig kunnen worden ware het niet dat hij een slechte nacht had genoten en nu zijn kans schoon zag om direct na het […]

Close
Please support the site
By clicking any of these buttons you help our site to get better